അമ്പത്തൊന്നക്ഷരാളീകലിതതനുലതേ! വേദമാകുന്ന ശാഖി-
ക്കൊമ്പത്തന്പോടു പൂക്കും കുസുമതതിയിലേന്തുന്ന പൂന്തേന്കുഴമ്പേ!
ചെമ്പൊല്ത്താര്ബാണഡംഭപ്രശമനസുകൃതോപാത്തസൌഭാഗ്യലക്ഷ്മീ-
സമ്പത്തേ! കുമ്പിടുന്നേന് കഴലിണ വലയാധീശ്വരീ വിശ്വനാഥേ!
മഴമങ്ഗലം നമ്പൂതിരിയുടെ ഭാഷാനൈഷധചമ്പുവിലെ പ്രഥമശ്ലോകം.
ചേണുറ്റീടും ചതുസ്സാഗര സലിലനറും പട്ടുടുത്തോരു ബാല-
ലീലാതിലകത്തിന്റെ ശെയിലിയില് വിരചിതമായ അലങ്കാരസംക്ഷേപത്തില് നിന്നു്. അജ്ഞാതകര്ത്തൃകം.
കേയൂരാണി ന ഭൂഷയന്തി പുരുഷം ഹാരാ ന ചന്ദ്രോജ്വലാ
ഭര്ത്തൃഹരിയുടെ നീതിശതകത്തില് നിന്നു്.
വാഗ്ദേവീ ധൃതവല്ലകീ, ശതമഖോ വേണും ദധത്, പദ്മജ-
ഇത് ശിവന്റെ പ്രദോഷനൃത്തത്തിന്റെ ഒരു വര്ണ്ണനയാണു്.
വീണാവാദിനിയായി വാണി, മഘവാവോടക്കുഴല്ക്കാരനായ്,
കഴിഞ്ഞ ശ്ലോകത്തിന് ഉമേഷിന്റെ പരിഭാഷ.
ഗോപാലനെന്നോര്ത്തു മുകുന്ദ! കേള്ക്ക
കവി : എ. ആര്. രാജരാജവര്മ്മ
നീലക്കാര് കൂന്തലോടും, നിടിലമതില് വിളങ്ങുന്ന നല് ഗോപിയോടും,
നടുവത്ത് അച്ഛന് നമ്പൂതിരിയുടെ ഭഗവദ്ദൂതു് നാടകത്തില് നിന്നു്.
ചന്തമേറിയ പൂവിലും ശബളാഭമാം ശലഭത്തിലും
കവി: കുമാരനാശാന്
ഹുങ്കാളുന്ന തിമിങ്ഗിലങ്ങള് തലകാണിക്കെ, ത്തിരിഞ്ഞോടുവോ--
കവി : ടി. എം. വി.
തേവാരിപ്പാനിരിപ്പാന് തുനിയുമളവി "ലത്തേവര് ഞാ"നെന്നു ചൊല്ലി--
പൂന്താനത്തിന്റെ ശ്രീകൃഷ്ണകര്ണ്ണാമൃതത്തില് നിന്നു്.
ഭൂലോകം ശൂന്യമായീ, ഹൃദയമൊരു തമോമണ്ഡലം പോലെയായീ,
കവി: ഒടുവില് കുഞ്ഞിക്കൃഷ്ണമേനോന്
താരാ മാലാ വിരാജദ് ഗഗന ഘനകചേ! യാമിനീ കാമിനീ നീ--
കവി : പി. ശങ്കരന് നമ്പ്യാര്, കവിത : രജനി
നഞ്ഞാളും കാളിയന് തന് തലയിലു, മതുപോലക്കുറൂരമ്മയാകും
പ്രേംജിയുടെ നാല്ക്കാലികള് എന്ന മുക്തകസമാഹാരത്തില്നിന്നു്.
ഇന്നാടെല്ലാം വിളര്പ്പിച്ചിടുമൃതു, വിതുപോയ് വല്ലപാടും വസന്തം
വള്ളത്തോള്, കവിത : കൈക്കുമ്പിള്.
എന്നെബ്ഭൂമിയിലെന്തിനിങ്ങനെ വൃഥാ തള്ളീട്ടു, ഞാന് പോയിടും
ഉമര് ഖയ്യാമിന്റെ ഒരു ചതുഷ്പദിയുടെ വിദൂരപരിഭാഷ.
ഈയമ്പെയ്തതു തൈരുകൂട്ടിയുരുളച്ചോറിന് തഴമ്പേപെടും
ചൊല്ലൂ രാപ്പകല് കൂമ്പിയും വിരികയും ചെയ്യുന്നതെന്തെന്നു താന്
പൂന്താനത്തിന്റെ ശ്രീകൃഷ്ണകര്ണ്ണാമൃതത്തില് നിന്നു്.
എങ്ങോനിന്നെത്തി,യിമ്മട്ടിവിടെയൊരുവിധം ചൊല്ലിയാടിക്കഴിഞ്ഞാ--
എം. എന്. പാലൂരിന്റെ കല്യാണക്കാഴ്ച എന്ന കവിതയില് നിന്നു്.
ഒരുണ്ണിയെക്കണ്ടു രമിച്ചുകൊള്വാന്
കുഞ്ചന് നമ്പ്യാരുടെ ശ്രീകൃഷ്ണചരിതം മണിപ്രവാളത്തില് നിന്നു്.
പണ്ടാ വടക്കെച്ചിറയൊന്നു ചെന്നു
പുരികുഴല് നികരത്തില്പ്പൂനിലാവിന്റെ വിത്തും
കവി : ലക്ഷ്മീപുരത്തു രവിവര്മ്മ
പിറവാര്ന്ന മുതല്ക്കു ശാഠ്യമെന്തെ--
ആറ്റൂര് കൃഷ്ണപ്പിഷാരടിയുടെ ശാകുന്തളം തര്ജ്ജമയില് (കേരളശാകുന്തളം) നിന്നു്.
പരമപുരുഷശയ്യേ! ഭാരതക്ഷോണിമൌലേ!
ഉള്ളൂരിന്റെ ഉമാകേരളത്തില് നിന്നു്.
പിതാമഹനിതംബിനീനഖരഘട്ടനോദ്യത്സ്വരാ--
കവി : പന്തളം കേരളവര്മ്മ
പൂമെത്തേലെഴുനേറ്റിരുന്നു "ദയിതേ, പോകുന്നു ഞാ"നെന്നു കേ--
കവി : പൂന്തോട്ടത്തു നമ്പൂതിരി
പത്രം വിസ്തൃതമത്ര തുമ്പമലര് തോറ്റോടീടിനോരന്നവും
കവി: കുഞ്ചന് നമ്പ്യാര്
പാടത്തുംകര നീളെ നീലനിറമായ് വേലിയ്ക്കൊരാഘോഷമാ--
കവി : ചേലപ്പറമ്പു നമ്പൂതിരി
പാലാഴിത്തിരമാല നാലുപുറവും തട്ടിക്കുലുക്കുമ്പൊഴും
കവി: വി.കെ.ഗോവിന്ദന് നായര്
പയ്യീച്ച പൂച്ച പുലി വണ്ടെലി ഞണ്ടു പച്ച--
കവി: ശീവൊള്ളി
പേര് കാളും കവിമല്ലരെ പ്രതിമയാല് ഛായാപടത്താല് വൃഥാ
കവി: വി.കെ.ഗോവിന്ദന് നായര്??
പാലിയ്ക്കാനായ് ഭുവനമഖിലം ഭൂതലേ ജാതനായ--
കേരളവര്മ്മ വലിയ കോയിത്തമ്പുരാന്റെ മയൂരസന്ദേശത്തില് നിന്നു്.
പാരാവാരമതിങ്കലുള്ള തിരപോല് വാരിച്ചൊരിഞ്ഞേറ്റവും
ഏറ്റുമാനൂര് തിരുവമ്പാടി കൊച്ചുനമ്പൂരി വെണ്മണിമഹന് നമ്പൂരിക്കയച്ചുകൊടുത്തത്.
പാതിക്കെട്ടു കൊതിച്ചു ഞാന് പലതരം തല്പ്പാതിയില്പ്പാതിയില്--
കവി: കൊടുങ്ങല്ലൂര് വിദ്വാന് ഇളയതമ്പുരാന്
പുരനാരികളെപ്പുണര്ന്നവന്,
ബാലചന്ദ്രന് ചുള്ളിക്കാടിന്റെ മാനസാന്തരം എന്ന കവിതയില് നിന്നു്.
പെയ്യും പീയൂഷമോലും കൃതികളൊരു ഞൊടിക്കുള്ളു ലക്ഷോപലക്ഷം
കവി: ശീവൊള്ളി
പരോപകാരായ ഫലന്തി വൃക്ഷാഃ
പരമതനുശരീരേ! ത്വാം തപിപ്പിച്ചിടുന്നൂ
കേരളവര്മ്മ വലിയ കോയിത്തമ്പുരാന്റെ മണിപ്രവാളശാകുന്തളത്തില് നിന്നു്.
പാരിന്നീരേഴിനെല്ലാറ്റിനുമധിപതിയായ്, സ്വീയ മങ്ഗല്യരൂപം
പ്രേംജിയുടെ നാല്ക്കാലികളില് നിന്നു്.
പറഞ്ഞ കാര്യം പശുവും ഗ്രഹിച്ചിടും
കേ സി കേശവ പിള്ളയുടെ സുഭാഷിതരത്നാകരത്തില് നിന്നു്.
പാരം പാരാകെ വേണ്ടും പരിചിനു കടലാസ്സാക്കി, നീരാഴമേറും
വള്ളത്തോളിന്റെ ദേവീസ്തവത്തില് നിന്നു്.
പാടില്ലാ നീലവണ്ടേ സ്മരനുടെ വളര്വില്ലിന്റെ ഝങ്കാരനാദം
കവി : പ്രേംജി
പേറ്റ്ക്കീറിപ്പൊളിഞ്ഞോരുടുതുണിയിലിനിസ്സൂചികുത്തേ, ണ്ടഴിക്കാന്
കവി : വി. കെ. ഗോവിന്ദന് നായര്
പ്രാതഃകാലം വരുമ്പോള്, ത്തവ ചരമ കഥാ സ്മാരകം പോലെ പാടും
വി. സി. ബാലകൃഷ്ണപ്പണിക്കരുടെ ഒരു വിലാപത്തില് നിന്നു്.
"പ്രേമം മാംസനിബദ്ധമല്ല!" -- കവികള്ക്കെന്താണു വയ്യാത്ത, തീ
ഏവൂര് പരമേശ്വരന്റെ മോഡേണ് മുക്തകങ്ങളില് നിന്നു്.
പോരാമെങ്കിലൊരാള്ക്കുവേണ്ടി,യപരന്നേകാം നമുക്കുള്ളൊരീ
നടുവത്തച്ഛന് നമ്പൂതിരിയുടെ ഭഗവദ്ദൂതു് നാടകപരിഭാഷയില് നിന്നു്.
നാദത്താലുലകം ചമച്ചു, നിതരാം പാലിച്ചു, കല്പാന്തനിര്--
കവി : വെയിലോപ്പിള്ളി
സ്വേദാണ്ഡോത്ഭിജ്ജരായൂത്ഭവതനുപടലീ സാഗരദ്വീപശെയില--
ആകാശങ്ങളെയണ്ഡരാശികളൊടും ഭക്ഷിക്കുമാകാശമായ്
കുമാരനാശാന്റെ പ്രരോദനത്തില്നിന്നു്.
ശങ്കാഹീനം ശശാങ്കാമലതരയശസാ കേരളോല്പന്നഭാഷാ--
കവി : വെണ്മണി മഹന്
ഹേ പത്മാക്ഷ, ഭവാന് വരാഞ്ഞിതുവരെ ക്ലേശിച്ച സാധ്വിക്കു സ--
വള്ളത്തോളിന്റെ വിലാസലതികയില് നിന്നു്.
അല്ലല്ലാ തിരുമേനിയാ,ണിതടിയന് വല്ലാതെ ശങ്കിച്ചുപോ--
തീരാഞ്ഞോ കൊതി , കട്ടവെണ്ണ കഴിയെക്കൈ നക്കിയും കന്നുതന്
കവി : പി. സി. മധുരാജ്.
ചെന്താര്കാന്തികള് ചിന്തുമന്തിസമയച്ചന്തം കലര്ന്നും ഭവാന്
ഇ. ആര്. രാജരാജവര്മ്മയുടെ മേഘസന്ദേശം തര്ജ്ജമയില് (1:36) നിന്നു്.
ചാലേ മാലിനിയും, മരാളമിഥുനം മേവും മണല്ത്തിട്ടയും,
ഇ. ആര്. രാജരാജവര്മ്മയുടെ ശാകുന്തളം തര്ജ്ജമ (മലയാളശാകുന്തളം)യില് നിന്നു്.
ചെറ്റഴിഞ്ഞ ചികുരോത്കരാം ചെറിയ താരകേശകല തോറ്റ തൂ--
കവി : പൂന്താനം
എന്തിന്നു ഭാരതധരേ കരയുന്നു? പാര--
കുമാരനാശാന്
ചേരുന്നീലാരുമായെന് ശ്രുതി, പിരിമുറുകിപ്പൊട്ടിടുന്നൂ വലിയ്ക്കും--
മണ്ണില്പ്പൊട്ടിവിടര്ന്ന പൂ പുലരിയില് പ്രത്യാശ പൂണ്ടാദരാല്
എം. പി. അപ്പന്റെ ജീവിതോത്സവത്തില് നിന്നു്. ഇത് Omar Khayyam-ന്റെ Rubaiyat-ന്റെ പരിഭാഷയാണ്.
എട്ടാണ്ടെത്തിയ തൈരു,മെന്റെ ശിവനേ ചുണ്ണാമ്പു ചോറും, പുഴു--
കവി : ഒറവങ്കര
പുറ്റിന്നുള്പ്പാതി ദേഹം മുഴുകി, യൊരരവച്ചട്ട പൂണൂലുമായി--
കേരളവര്മ്മ വലിയകോയിത്തമ്പുരാന്റെ മണിപ്രവാളശാകുന്തളത്തില് നിന്നു്.
പാടിപ്പാടിയനന്തമാധുരിചൊരി, ഞ്ഞാലോലമെന് ചന്ദന--
കാടത്തത്തെ മനസ്സിലിട്ടു കവിയായ് മാറ്റുന്ന വല്മീകമു--
വയലാറിന്റെ സര്ഗ്ഗസങ്ഗീതത്തില്നിന്നു്.
കളാമലമൃദുസ്വരം ശിശുകുമാരനവ്യക്തമായ്
കവി : പന്തളം കേരള വര്മ്മ
ഗോവൃന്ദം മേച്ചു വൃന്ദാവനഭുവി ഭുവനം മൂന്നിനും മൂലമാകും
അഴുക്കിലടി പൂണ്ടതാമരിയ താമരേ! സൂര്യനായ്
ആര്യാംബിക. എസ്.വി.യുടെ തേന്കണം എന്ന കവിത.
തെച്ചിപ്പൂവില്പ്പതങ്ഗദ്യുതിവിതതിമയേ ചേര്ത്തു ശൃംഗാരലക്ഷ്മീ--
അര്ത്ഥാലങ്കാരസംക്ഷേപത്തില് നിന്നു്.
വിശ്വാധീശ്വര, രൂപയായിരമെനിക്കീറോട്ടിലെങ്ങാന് കിട--
വിനതയുടെ വിഷാദം തീര്ക്കുവാനായ് ക്ഷണം ത--
ഉള്ളൂരിന്റെ ഉമാകേരളത്തില് നിന്നു്.
ജില്ലാദ്ധ്യക്ഷന്റെ ചോദ്യം -- "ജനകനൃപതി തന് വില്ലെടുത്താരൊടിച്ചാന്?";
തായയ്ക്കും താതനും നിന് ജനനകഥയറിഞ്ഞന്നുതൊട്ടേ തുറുങ്കില്--
വി. കെ. ഗോവിന്ദന് നായരുടെ അവില്പ്പൊതിയില് നിന്നു്.
ആളീടും പ്രേമമോടേ, കടമിഴിമുനകൊണ്ടാഞ്ഞു നീയൊന്നുതല്ലു--
കവി : ജി. ശങ്കരക്കുറുപ്പു്
അംഭോരുഹ വാടീകുല സംഭോഗരസഞ്ജം
ഗണപതി ഭഗവാനുമബ്ജയോനി--
കുഞ്ചന് നമ്പ്യാരുടെ ശ്രീകൃഷ്ണചരിതം മണിപ്രവാളത്തില് നിന്നു്.
ഗദകബളിതമെന്റെ കര്ണ്ണയുഗ്മം
വള്ളത്തോളിന്റെ ബധിരവിലാപത്തില് നിന്നു്.
കൊത്തിക്കൊത്തി രസിച്ചുകൊള്ക, മതിയാകട്ടേ നിന, ക്കാര്ദ്രമെന്
കവി: കെ.എന്. ദുര്ഗ്ഗാദത്തന് ഭട്ടതിരിപ്പാട് (കെ. എന്. ഡി)
മാന്യന്മാര് പലരും നിറഞ്ഞ സഭയില് ദുര്ബുദ്ധി ദുശ്ശാസനന്
നടുവത്തു് അച്ഛന് നമ്പൂതിരിയുടെ ഭഗവദ്ദൂതു് നാടകത്തില് നിന്നു്.
നിഗമകല്പതരോര്ഗ്ഗളിതം ഫലം
ഭാഗവതത്തിലെ വന്ദനശ്ലോകം.
പ്രശമിതേന്ദൃയനായ് രസയന്നു കൈ--
കുണ്ടൂര് നാരായണമേനോന്റെ രഘുവംശം തര്ജ്ജമയില് നിന്നു്.
ദിവ്യം കിഞ്ചന വെള്ളമുണ്ടൊരു മുറിസ്സോമന് കറുപ്പും ഗളേ
കവി : ചങ്ങനാശ്ശേരി രവിവര്മ്മ
തേരോടിക്കെ, ക്കടക്കണ്മുന കണവനിലര്പ്പിച്ചതേയുള്ളു ധീരം
വി. കെ. ജി.യുടെ ഒരു സമസ്യാപൂരണം.
താഡിക്കേണ്ടെന്നു ചൊല്ലി, ക്കൊടിയ തടിയുമായ് പ്രാണ നിര്യാണ കാല--
കവി : ഉണ്ണായി വാര്യര്
കോടക്കാര്വര്ണ്ണനോടക്കുഴലൊടു കളി വിട്ടോടിവന്നമ്മ തന്റേ
കവി : വെണ്മണി അച്ഛന് നമ്പൂതിരി
ഒട്ടാണ്ടെന്നച്ഛനത്യാദരമൊടു തവ തൃക്കോവിലില് ശാന്തി ചെയ്തൂ
കവി : പ്രേംജി.
കേളീലോലമുദാരനാദമുരളീനാളീനിലീനാധരം
മാനവേദരാജായുടെ കൃഷ്ണഗീതിയില് നിന്നു്.
നാവെപ്പോള് മുരളുന്നതും പരുഷമാം ഹുങ്കാരമാണെങ്കിലും,
ഉമേഷിന്റെ സ്വന്തം കൃതി.
നേരോര്ക്കുമ്പോള് പ്രമാണം ഗുണഗണമതുതാനാണു ദിഗ്ഭേദമല്ലാ
ശക്തിഭദ്രന്റെ ആശ്ചര്യചൂഡാമണി കൊടുങ്ങല്ലൂര് കുഞ്ഞിക്കുട്ടന് തമ്പുരാന് തര്ജ്ജമ ചെയ്തതില് നിന്നും.
തേന് തരുന്ന കനി പാണ്ടിനാടു "തേന്--
മാറു ചേര്ത്ത വരനെപ്പുണര്ന്നു വാ--
കുണ്ടൂര് നാരായണമേനോന്റെ കുമാരസംഭവം തര്ജ്ജമയില് (8:14) നിന്നു്.
ചന്ദ്രശേഖര, പ്രപഞ്ചനായകാ,
രാജേഷിന്റെ സ്വന്തം കൃതി.
മര്ത്യജന്മമിഹ തന്നതങ്ഗനാ--
ആറ്റിന് വക്കിലൊടുക്കമച്ചഷകവും നീട്ടിക്കൃപാപൂര്ണ്ണനാ--
\Name{Omar Khayyam}-ന്റെ \Book{Rubaiyat}-ന് എം. പി. അപ്പന്റെ തര്ജ്ജമയായ ജീവിതോത്സവത്തില് നിന്നു്.
മര്ത്യാകാരേണ ഗോപീവസനനിര കവര്ന്നോരു ദൈത്യാരിയെത്തന്
കവി : ഒറവങ്കര
പാലില്ച്ചായയൊഴിയ്ക്കയോ ഗുണകരം? ചേലോടെയച്ചായതന്-
ഏവൂര് പരമേശ്വരന്റെ മോഡേണ് മുക്തകങ്ങളില് നിന്നു്.
പണ്ടേയുണ്ടു മനുഷ്യനിഗ്ഗുണപുരോഭാഗിത്വ, മദ്ദുര്ഗ്ഗുണം
കുമാരനാശാന്റെ പ്രരോദനത്തില് നിന്നു്.
മൂടില്ലാത്തൊരു മുണ്ടുകൊണ്ടു മുടിയും മൂടീട്ടു വന് കറ്റയും
കവി : പൂന്തോട്ടത്തു നമ്പൂതിരി
നീയിന്ത്യയ്ക്കൊരു ശാപമായിവരുമെന്നാരോര്ത്തു! യജ്ഞപ്പുക--
കവി: വയലാര്
ചെന്നായിന് ഹൃത്തിനും ഹാ, ഭുവി നരഹൃദയത്തോളമയ്യോ, കടുപ്പം
കവി : ചങ്ങമ്പുഴ
നാരീമൌലികള് വന്നണഞ്ഞടിതൊഴുന്നെന്നോമനപ്പുത്രിയാള്
കെ. സി. കേശവപിള്ളയുടെ ആസന്ന മരണ ചിന്താശതകത്തില് നിന്നു്.
സാനന്ദം സുപ്രഭാതോദയ മഹിമ പുകഴ്ത്തുന്ന പക്ഷിവ്രജത്തിന്
വി. സി. ബാലകൃഷ്ണപ്പണിക്കതുടെ ഒരു വിലാപത്തില് നിന്നു്.
തെണ്ടേണം പല ദിക്കില് നാഥനു തുണയ്, ക്കെന്നാലുമന്നന്നു കോല്
കവി: ടി. എം. വി.
പദ്യം നൂറു തികഞ്ഞു, ശാസ്ത്രയുഗമാമിന്നക്ഷരശ്ലോകമാം
ഉമേഷിന്റെ സ്വന്തം കൃതി.
ഹലധാരിയായ ബലരാമനോടു ചേര്--
അമ്പാടിക്കൊരു ഭൂഷണം, രിപുസമൂഹത്തിന്നഹോ ഭീഷണം,
പൂന്താനത്തിന്റെ ശ്രീകൃഷ്ണകര്ണ്ണാമൃതത്തില് നിന്നും.
വീര്ത്തുന്തും വയറേന്തി നൊന്തു വിവശം പെറ്റോരു മാതാവിനേ
പ്രേംജിയുടെ നാല്ക്കാലികളില് നിന്നു്.
പശുക്കിടാവായൊരു പാപി വന്നു
വിശ്വാധീശം ഗിരീശം കതിചിദഭിജഹുഃ കേശവം കേചിദാഹു--
എണ്ണയ്ക്കാട്ടു രാജരാജവര്മ്മ തകഴി ശാസ്താവിനെപ്പറ്റി എഴുതിയത്.
യുക്തിശ്രീനയനങ്ങളില്ത്തളികയയറ്റെടുന്ന ശീതാഞ്ജനം
കവി : ഓട്ടൂര് ഉണ്ണിനമ്പൂതിരി
ഭവാനുഭവ യോഗ്യമാം ഭുവനഭാഗ്യമേ! പങ്കജോദ്--
കവി : കുണ്ടൂര് നാരായണ മേനോന്
ഭങ്ഗ്യാ ഭാസുരഗാത്രിയാകുമിവളെസ്സൃഷ്ടിച്ചവന് ബ്രഹ്മനോ?
കുഞ്ഞിക്കുട്ടന് തമ്പുരാന്റെ വിക്രമോര്വ്വശീയം തര്ജ്ജമയില് നിന്നു്.
മല്ലാരിപ്രിയയായ ഭാമ സമരം ചെയ്തീലയോ? തേര് തെളി--
ഇക്കാവമ്മയുടെ സുഭദ്രാധനഞ്ജയം നാടകത്തില് നിന്നു്.
മണ്ണിലുണ്ടു കരിവിണ്ണിലുണ്ടു കളിയാടിടുന്ന കലമാനിലും
കവി : പി. സി. മധുരാജ്
"കാടല്ലേ നിന്റെ ഭര്ത്താവിനു ഭവന?" -- "മതേ, നിന്റെയോ?"; "നിന്മണാളന്
കവി : വെണ്മണി മഹന്
മല്ലന്മാര്ക്കിടിവാള്, ജനത്തിനരചന്, മീനാങ്കനേണാക്ഷിമാര്--
ഭാഗവതത്തിലെ ഒരു ശ്ലോകത്തിനു ഇ. ആര്. രാജരാജവര്മ്മയുടെ തര്ജ്ജമ.
കട്ടിന്മേല് മൃദുമെത്തയിട്ടതിനുമേലേറെഗ്ഗുണം ചേര്ന്നിടും
നടുവത്തച്ഛന്റെ ഭഗവദ്ദൂതു് നാടകത്തില് നിന്നു്.
ഈവണ്ണമന്പൊടു വളര്ന്നഥ നിന്റെയങ്ഗ--
കുമാരനാശാന്റെ വീണപൂവില് നിന്നു്.
ഭക്ത്യാ ഞാനെതിരേ കുളിച്ചു ഭഗവത്പാദാരവിന്ദങ്ങളെ--
കവി : ചേലപ്പറമ്പു നമ്പൂതിരി
അഭ്യുദ്ഗച്ഛദഖണ്ഡശീതകിരണാഹങ്കാരസര്വങ്കഷ--
കേരളവര്മ്മ വലിയകോയിത്തമ്പുരാന്റെ ഗുരുവായുപുരേശസ്തവത്തില് നിന്നു്.
ഖേദത്രാസനിമിത്തമിപ്പൊഴുളവാം സ്വേദാംബുവാല് തിങ്കളിന്
ഭവഭൂതിയുടെ ഉത്തരരാമചരിതം നാടകത്തിനു ചാത്തുക്കുട്ടി മന്നാടിയാരുടെ തര്ജ്ജമയില് നിന്നു്.
ഖണ്ഡിക്ക വഹ്നിയതിലിട്ടതിതാപമേറ്റി--
കെ. സി കേശവപിള്ളയുടെ സുഭാഷിത രത്നാകരത്തില് നിന്നു്.
കണ്ടാല് ശരിയ്ക്കു കടലിന്മകള്, നാവിളക്കി--
ഉള്ളൂരിന്റെ ഉമാകേരളത്തില് നിന്നു്.
വൈരാഗ്യമേറിയൊരു വൈദികനാട്ടെ, യേറ്റ--
കുമാരനാശാന്റെ വീണ പൂവില് നിന്നു്.
നാരായണന് തന്റെ പദാരവിന്ദം
മഹീപതേ ഭാഗവതോപമാനം
കവി : രാമപുരത്തു വാര്യര്
നിന്ദന്തു നീതിനിപുണാഃ യദി വാ സ്തുവന്തു
ഭര്ത്തൃഹരിയുടെ നീതിശതകത്തില് നിന്നു്.
അംഗത്തിലെങ്ങുമണിയാത്തൊരു ഭൂഷണം താന്
ഇ. ആര്. രാജരാജ വര്മ്മയുടെ കുമാരസംഭവം തര്ജ്ജമ (1:30) യില് നിന്നു്.
ശ്ലോകം 2 : ചേണുറ്റീടും ചതുസ്സാഗര...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ക്ഷോണിപ്പെണ്ണിന്നു മാരക്ഷിതിരമണനണിഞ്ഞോരു മാണിക്കമാലേ,
കാണിക്കാലം കടക്കണ് കലയ മയി മുദാ മന്മനക്കാമ്പശേഷം
കാണിക്കാ വെച്ചിതല്ലോ മലരടി തൊഴുതേന് മാരചിന്താമണീ! ഞാന്
ശ്ലോകം 3 : കേയൂരാണി ന ഭൂഷയന്തി...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ന സ്നാനം ന വിലേപനം ന കുസുമം നാലംകൃതാ മൂര്ദ്ധജാഃ,
വാണ്യേകാ സമലംകരോതി പുരുഷം യാ സംസ്കൃതാ ധാര്യതേ,
ക്ഷീയന്തേ ഖലു ഭൂഷണാനി സതതം വാഗ്ഭൂഷണം ഭൂഷണം
ശ്ലോകം 4 : വാഗ്ദേവീ ധൃതവല്ലകീ...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
സ്താളോന്നിദ്രകരോ, രമാ ഭഗവതീ ഗേയപ്രയോഗാന്വിതാ,
വിഷ്ണുഃ സാന്ദ്രമൃദങ്ഗവാദനപടുര്, ദേവാഃ സമന്താത് സ്ഥിതാഃ
സേവന്തേ തമനു പ്രദോഷസമയേ ദേവം മൃഡാനീപതിം
ശ്ലോകം 5 : വീണാവാദിനിയായി വാണി...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
വാണീപന് കരതാളമിട്ടു, രമയോ ഗാനങ്ങളോതീടിനാള്,
ഗോവിന്ദന് സുമൃദങ്ഗവാദകനു, മീ മട്ടില് പ്രദോഷത്തിലാ
ദേവന്മാര് പരമേശനെത്തൊഴുതിടാനൊന്നിച്ചു നില്പ്പായഹോ!
ശ്ലോകം 6 : ഗോപാലനെന്നോര്ത്തു മുകുന്ദ...
ചൊല്ലിയതു് : വിശ്വപ്രഭ
വൃത്തം : ഇന്ദ്രവജ്ര
ഞാന് പാലു മോഹിച്ചു ഭജിച്ചു നിന്നെ
നീയോ മിടുക്കന് പുനരിങ്ങു മേലാല്
തായാര്മുലപ്പാലുമലഭ്യമാക്കി!
ശ്ലോകം 7 : നീലക്കാര് കൂന്തലോടും...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ബാലാദിത്യപ്രകാശത്തൊടു, മതിമൃദുവാം പുഞ്ചിരിക്കൊഞ്ചലോടും,
ചേലേറും ചേലയോടും, കരമതില് വിലസും ശങ്ഖ ചക്രാദിയോടും,
കോലും കൃഷ്ണസ്വരൂപം കുരുസഭയിലലങ്കാരമായിബ്ഭവിച്ചു
ശ്ലോകം 8 : ചന്തമേറിയ പൂവിലും...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : മല്ലിക
സന്തതം കരതാരിയന്നൊരു ചിത്രചാതുരി കാട്ടിയും
ഹന്ത! ചാരു കടാക്ഷമാലകളര്ക്കരശ്മിയില് നീട്ടിയും
ചിന്തയാം മണിമന്ദിരത്തില് വിളങ്ങുമീശനെ വാഴ്ത്തുവിന്!
ശ്ലോകം 9 : ഹുങ്കാളുന്ന തിമിങ്ഗിലങ്ങള്...
ചൊല്ലിയതു് : വാസുദേവന് തൃക്കഴിപ്പുറത്തു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
രെന് കൈവര്ത്തക, ചെയ്വതെന്തു ചെറുമീന് വര്ഗ്ഗത്തൊടിന്നക്രമം?
തന് കയ്യൂക്കിലഹങ്കരിച്ചടിപിടിക്കങ്ങാടിയില് ചെന്നു തോ--
റ്റങ്കത്തിന്നുടനമ്മയോടണയുമാ വീരന് ഭവാന് തന്നെയൊ?
ശ്ലോകം 10 : തേവാരിപ്പാനിരിപ്പാന്...
ചൊല്ലിയതു് : വിശ്വപ്രഭ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
പ്പൂവെല്ലാം ചൂടുമപ്പോ "ളരുതയി മകനേ! യെന്തി"തെന്നാളെശോദാ
ഭൂഭാരം തീര്പ്പതിന്നായ് മഹിയിലവതരിച്ചോരു സച്ചിത്സ്വരൂപം
വാ പാടിപ്പാരമോര്ത്തീടിന സുകൃതിനിമാര്ക്കമ്മമാര്ക്കേ തൊഴുന്നേന്!
ശ്ലോകം 11 : ഭൂലോകം ശൂന്യമായീ...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ത്രെയിലോക്യത്തിന്റെ സൃഷ്ടിസ്ഥിതിലയകരനാം മൂര്ത്തിയും ശത്രുവായി
താലോലിക്കേണ്ടുമെന് കുട്ടികളിരുവരുമെന് രണ്ടു തോളത്തുമായീ
പാലോലും വാണി മത്പ്രേയസിയിവനെ വെടിഞ്ഞീശ്വരോ രക്ഷ രക്ഷ!
ശ്ലോകം 12 : താരാ മാലാ വിരാജദ്ഗഗന...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
യാരാലെത്തുന്ന നേരം വിധുമുഖി! വികസിക്കുന്നിതുള്ക്കൈരവം മേ
നേരാം സൌന്ദര്യ സാരം സ്ഫുടതരമറിയിക്കുന്ന നിന് സങ്ഗമത്താ--
ലാരാജിപ്പൂ പ്രശാന്തപ്രകൃതി, സുകൃതികള്ക്കുത്സവം ത്വത് സമക്ഷം
ശ്ലോകം 13 : നഞ്ഞാളും കാളിയന് തന്...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
കുഞ്ഞാത്തോല് പാലുകാച്ചും കരികലമതുതന്നുള്ളിലും, തുള്ളിയോനേ!
ഇഞ്ഞാനെന്നുള്ള ഭാവക്കറയധികതരം പൂണ്ടു, മാലാണ്ടുപോമെന്
നെഞ്ഞാം രങ്ഗത്തു തങ്കത്തളകളിളകി നീ നിത്യവും നൃത്തമാടൂ!
ശ്ലോകം 14 : ഇന്നാടെല്ലാം വിളര്പ്പിച്ചിടും...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
വന്നാല് ഞാനിങ്ങു മാനത്തൊരു മണിരുചിരപ്പച്ചമേലാപ്പു കെട്ടും
എന്നാവാം കൂലവൃക്ഷത്തിനു നിനവു, സരിത്തിന്റെ വന്നീരൊഴുക്ക--
ന്നന്നായ്, തന് മൂലമണ്ണാസകലമപഹരിക്കുന്നതാരെന്തറിഞ്ഞൂ!
ശ്ലോകം 15 : എന്നെബ്ഭൂമിയിലെന്തിനിങ്ങനെ...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
പന്ഥാവില് കുഴികുത്തി, മുള്ളുകള് വിത, ച്ചോടിച്ചിടുന്നൂ ഭവാന്?
ഇന്നെന് കാലിടറി, പ്പതിച്ചു കുഴിയില്, മുള്ളേറ്റു രക്തം വമി-
ച്ചെന്നാ, ലായതുമെന്റെ പാപഫലമാണെന്നോതുമോ ദൈവമേ?
ശ്ലോകം 16 : ഈയമ്പെയ്തതു തൈരുകൂട്ടി...
ചൊല്ലിയതു് : വാസുദേവന് തൃക്കഴിപ്പുറത്തു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
കൈയ, ല്ലുണ്ടൊരു സവ്യസാചി പിറകില് തേര്ത്തട്ടിലായിദ്ദൃഢം,
ചായം തേച്ച ശിഖണ്ഡിമാരുടെ മുളംകോലിന് കണക്കിക്കണ--
ക്കായം കൂടിയ ബാണമെയ്തു വിടുവാനാമോ കിണഞ്ഞീടിലും?
ശ്ലോകം 17 : ചൊല്ലൂ രാപ്പകല് കൂമ്പിയും...
ചൊല്ലിയതു് : വിശ്വപ്രഭ
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ചൊല്ലുമ്പോളതിനിന്നതെന്നു പറവാനോര്ക്കും കിടാങ്ങള്ക്കഹോ
എല്ലാര്ക്കും സഹസൈവ തോന്നിയൊരുമിച്ചെല്ലാരുമായ് ചൊല്ലിനാ--
രംഭോജം ജലജം പയോജമുദജം പാഥോജമെന്നേകദാ!
ശ്ലോകം 18 : എങ്ങോനിന്നെത്തി,യിമ്മട്ടിവിടെ...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ലെങ്ങോ പോകേണ്ട ജീവന്നരനിമിഷമനങ്ങാതിരിക്കാവതല്ല.
ഒന്നും വേണ്ടെന്നു വെയ്ക്കുന്നവനൊരു മഠയന്, വിശ്രമം ഭോഷ്ക്കുമാത്രം
വന്നും പോയും നടക്കും വികൃതികളവസാനിച്ചിടും നാള് വരേയ്ക്കും!
ശ്ലോകം 19 : ഒരുണ്ണിയെക്കണ്ടു...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : ഉപേന്ദ്രവജ്ര
ഒരീശ്വരാനുഗ്രഹമില്ലെനിക്കും
പുരത്തില് മേവുന്ന ജനത്തില് വെച്ചി--
ട്ടൊരുത്തനെക്കൂറു നിനക്കുമില്ല!
ശ്ലോകം 20 : പണ്ടാ വടക്കെച്ചിറ...
ചൊല്ലിയതു് : വാസുദേവന് തൃക്കഴിപ്പുറത്തു്
വൃത്തം : ഇന്ദ്രവജ്ര
കണ്ടാല് കുളിച്ചീടണമെന്നു തോന്നും!
പണ്ടാറമാം വാഴ്ചയിലിന്നതൊന്നു
കണ്ടാല് കുളിച്ചീടണമെന്നു തോന്നും!
ശ്ലോകം 21 : പുരികുഴല് നികരത്തില്...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : മാലിനി
പുരികലതയിലോമല് കാമസാമ്രാജ്യസത്തും
പരിചിനൊടു ധരിക്കും പര്വ്വതാധീശനുള്ള--
പ്പരമസുകൃതവേളിക്കെപ്പൊഴും കൂപ്പിടുന്നേന്!
ശ്ലോകം 22 : പിറവാര്ന്ന മുതല്ക്കു...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : വസന്തമാലിക
ന്നറിയാത്തോരുരചെയ്വതപ്രമാണം
പരവഞ്ചന വിദ്യയായ് പഠിയ്ക്കും
നരരോതും മൊഴിയേ യഥാര്ത്ഥമാവൂ.
ശ്ലോകം 23 : പരമപുരുഷശയ്യേ...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : മാലിനി
പരശുജയപതാകേ! പത്മജാനൃത്തശാലേ!
പരമിവനു സഹായം പാരിലാരുള്ളു? നീയേ
പരവശതയകറ്റിപ്പാലനം ചെയ്ക തായേ!
ശ്ലോകം 24 : പിതാമഹനിതംബിനീ...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : പൃഥ്വി
ഞ്ചിതാമലവിപഞ്ചികയ്ക്കുടയ ഗീതസമ്പത്തിനും
പ്രതാപനില കേവലം ബത നിലച്ചിടും മട്ടിലായ്
ധ്രുതാദരമുദാരയാം സുകവിസൂക്തി രാജിപ്പുതേ
ശ്ലോകം 25 : പൂമെത്തേലെഴുനേറ്റിരുന്നു...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ട്ടോമല്ക്കണ്ണിണനീരണിഞ്ഞ വദനപ്പൂവോടു ഗാഢം തദാ
പൂമേനിത്തളിരൊന്നു ചേര് "ത്തഹമിനിക്കാണുന്നതെ"ന്നെന്നക--
പ്പൂമാലോടളിവേണി ചൊന്ന മധുരച്ചൊല്ലിന്നു കൊല്ലുന്നു മാം.
ശ്ലോകം 26 : പത്രം വിസ്തൃതമത്ര...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
പുത്തന് നെയ് കനിയെപ്പഴുത്ത പഴവും കാളിപ്പഴം കാളനും
പത്തഞ്ഞൂറുകറിയ്ക്കുദാസ്യമിയലും നാരങ്ങയും മാങ്ങയും
നിത്യം ചെമ്പകനാട്ടിലഷ്ടി തയിര്മോര് തട്ടാതെ കിട്ടും ശുഭം
ശ്ലോകം 27 : പാടത്തുംകര നീളെ...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
യാടി,ത്തൂങ്ങി,യല,ഞ്ഞുലഞ്ഞു സുകൃതം കൈക്കൊണ്ടിരിയ്ക്കും വിധൌ
പാരാതെ വരികെന്റെ കയ്യിലധുനാ പീയൂഷഡംഭത്തെയും
ഭേദിച്ചന്പൊടു കയ്പവല്ലി തരസാ പെറ്റുള്ള പൈതങ്ങളേ!
ശ്ലോകം 28 : പാലാഴിത്തിരമാല നാലുപുറവും...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
വേലപ്പെണ്ണടിരണ്ടുമാത്തകുതുകം മെല്ലെത്തലോടുമ്പൊഴും
പാലിക്കാനമരര്ഷിമാര് സ്തുതികഥാഗീതം പൊഴിക്കുമ്പൊഴും
ചേലില് ചാഞ്ഞുകിടന്നുറങ്ങുമുടയോനേകട്ടെയുത്തേജനം!
ശ്ലോകം 29 : പയ്യീച്ച പൂച്ച പുലി...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
പ്പയ്യെന്നു തൊട്ടു പലമാതിരിയായ ജന്മം
പയ്യെക്കഴിഞ്ഞു പുനരിപ്പുരുഷാകൃതിത്വം
കയ്യില് കിടച്ചതു കളഞ്ഞു കുളിച്ചിടല്ലേ!
ശ്ലോകം 30 : പേര് കാളും കവിമല്ലരെ...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ലോകം സ്മാരകമേര്പ്പെടുത്തിയഭിനന്ദിക്കുന്നതായ് കാണ്മു നാം;
പോകുന്നീലതുകാണുവാന് സഹൃദയന്മാരും, നമുക്കക്ഷര--
ശ്ലോകത്തില് സ്മരണീയര് തന് കൃതികളെച്ചൊല്ലാ, മതല്ലേ സുഖം?
ശ്ലോകം 31 : പാലിയ്ക്കാനായ് ഭുവനമഖിലം...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : മന്ദാക്രാന്ത
ക്കാലിക്കൂട്ടം കലിതകുതുകം കാത്ത കണ്ണന്നു ഭക്ത്യാ
പീലിക്കോലൊന്നടിമലരില് നീ കാഴ്ചയായ് വെച്ചിടേണം
മൌലിക്കെട്ടില്ത്തിരുകുമതിനെത്തീര്ച്ചയായ് ഭക്തദാസന്
ശ്ലോകം 32 : പാരാവാരമതിങ്കലുള്ള...
ചൊല്ലിയതു് : വിശ്വപ്രഭ
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
നേരമ്പോക്കുകളാര്ന്ന പദ്യനിരകൊണ്ടീരേഴു ലോകത്തിലും
പാരം കീര്ത്തി നിറച്ചിടുന്ന ധരണീദേവാഗ്രഗണ്യാ! ഭവാന്
പാരാതങ്ങു ചമച്ച രാജചരിതശ്ലോകങ്ങളും കണ്ടു ഞാന്.
ശ്ലോകം 33 : പാതിക്കെട്ടു കൊതിച്ചു ഞാന്...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
പ്പാതിത്വത്തൊടു പാതിയാടി പലതും പാഹീതി മുന്പായഹോ!
പാതിച്ചോര്നടയാള്ക്കു പാതി നയനം പോലും വിടര്ന്നീല, യി--
പ്പാരുഷ്യത്തൊടു പാതിവിന്ദശരനും പാതിപ്പെടുത്തുന്നു മാം!
ശ്ലോകം 34 : പുരനാരികളെപ്പുണര്ന്നവന്...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : വിയോഗിനി
പരദാരങ്ങളെയാസ്വദിച്ചവന്,
പരപീഡനമാത്മലീലയായ്
പരിശീലിച്ച പരസ്വഹാരി ഞാന്
ശ്ലോകം 35 : പെയ്യും പീയൂഷമോലും...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
തയ്യാറാക്കുന്ന നാക്കുള്ളൊരു കവികളിലെന് നാമമൊന്നാമതാകാന്
പയ്യെപ്പൂര്ണ്ണാനുകമ്പാമൃതമിടകലരും തൃക്കടക്കണ്ണെടുത്തൊ--
ന്നിയ്യുള്ളോനില് പ്രയോഗിക്കുക പരമശിവന് തന്റെ പുണ്യത്തിടമ്പേ!
ശ്ലോകം 36 : പരോപകാരായ ഫലന്തി...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : ഉപേന്ദ്രവജ്ര
പരോപകാരായ വഹന്തി നദ്യഃ
പരോപകാരായ ദുഹന്തി ഗാവഃ
പരോപകാരാര്ത്ഥമിദം ശരീരം
ശ്ലോകം 37 : പരമതനുശരീരേ! ത്വാം...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : മാലിനി
പരമതനുരജസ്രം മാം ദഹിപ്പിച്ചിടുന്നൂ
പരവശത ദിനത്താലമ്പിളിക്കെത്രയുണ്ടോ
പരഭൃതമൊഴി! പാര്ത്താലാമ്പലിന്നത്രയില്ല.
ശ്ലോകം 38 : പാരിന്നീരേഴിനെല്ലാറ്റിനും...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
നേരില്ക്കാണിച്ചുകൊണ്ടേ ഗുരുപവനപുരത്തമ്പുമെന് തമ്പുരാനേ,
പൂരിച്ചുള്ളില് തുളുമ്പീടുകിലരിയ ഭവദ്ഭക്തി മര്ത്ത്യര്ക്കശേഷം
കോരിക്കോരിക്കൊടുപ്പൂ സുമധുരപരമാനന്ദപീയൂഷയൂഷം
ശ്ലോകം 39 : പറഞ്ഞ കാര്യം പശുവും...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : വംശസ്ഥം
ഹയാദി ഭാരങ്ങളെടുപ്പതില്ലയോ?
പറഞ്ഞിടാതേയുമറിഞ്ഞിടും പുമാന്
പരേങ്ഗിതജ്ഞാനമതിന്നു ബുദ്ധി കേള്!
ശ്ലോകം 40 : പാരം പാരാകെ വേണ്ടും...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
പാരാവാരത്തെയെല്ലാം പരശിവദയിതേ, നന്മഷിപ്പാത്രമാക്കി,
പോരാ, നിശ്ശേഷപക്ഷിപ്പരിഷകളുടെയും തൂവലും പൂ, ണ്ടതന്ദ്ര--
ന്മാരായ് ബാണാസുരന്മാര് പലരെഴുതുകിലും തീരുമോ നിന് ഗുണങ്ങള്?
ശ്ലോകം 41 : പാടില്ലാ നീലവണ്ടേ...
ചൊല്ലിയതു് : വാസുദേവന് തൃക്കഴിപ്പുറത്തു്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
പാടിപ്പാടിപ്പറന്നെന് പ്രിയയുടെ വദനാംഭോരുഹം ചുറ്റിനില്ക്കാന്
പേടിച്ചിട്ടല്ല -- ഭര്ത്തൃപ്രണിഹിതമതിയാണെന്റെ ജീവേശി -- യെങ്കില്--
ക്കൂടി, ക്കാടന്, കുരൂപന്, കുമതി വിതറുമാവെണ്മയില് കന്മഷം നീ.
ശ്ലോകം 42 : പേറ്റ്ക്കീറിപ്പൊളിഞ്ഞ്...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
പറ്റി, ല്ലീ ജീര്ണ്ണവാസസ്സുയിരിനൊടുരുകിച്ചേര്ന്നതാണെന്നു തോന്നും
പെറ്റും കൊന്നും കളിക്കും പ്രകൃതിയുടെ ഹിതത്തിന്നു കുമ്പിട്ടിടാനേ
പറ്റൂ, തോണിക്കകത്തോടിയ പഥിക, ഭവാനെത്ര ലാഭിച്ചു നേരം?
ശ്ലോകം 43 : പ്രാതഃകാലം വരുമ്പോള്...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ഗീതത്തേക്കൊണ്ട ഘണ്ടാമണി വെളിയിലയച്ചൊരു ഞാനൊറ്റയായി
പ്രേതത്തെപ്പോലെ മുറ്റത്തണയുകിലൊലിവറ്റോമനക്കാറ്റു പുല്കും
കൈതപ്പൂവെന്നെ നോക്കി ത്രപയൊടപഹസിച്ചീടുമേ വാദമില്ല
ശ്ലോകം 44 : പ്രേമം മാംസനിബദ്ധമല്ല...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ലോകം തന്നെ മറിച്ചു വെയ്ക്കുമവരോ സങ്കല്പസമ്രാട്ടുകള്
പ്രേമം ശുഷ്കവികാരമ,ല്ലതു വെറും വൈക്കോലിനോടാവത,--
ല്ലാണെങ്കില് സഹതാപമെന്നതിനു പേര്, പ്രേമത്തെ വിട്ടേക്കുക!
ശ്ലോകം 45 : പോരാമെങ്കിലൊരാള്ക്കുവേണ്ടി...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
പാരാവാരമതെന്നപോലെ വിലസും സേനാഗണം തല്ക്ഷണം
നേരൊക്കെപ്പറയാം നിരായുധനതായ് നില്ക്കുന്നതല്ലാതെ വന്
പോരിന്നായുധമേല്ക്കയും തൊടുകയും പൊയ്യല്ല ചെയ്യില്ല ഞാന്
ശ്ലോകം 46 : നാദത്താലുലകം ചമച്ചു...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ഭേദത്താലുപസംഹരി, ച്ചതിലെഴും ബീജാക്ഷരത്താല് ക്രമാല്,
സാദം വി, ട്ടുലകങ്ങള് തീര്ത്തരുളലാമീയക്ഷരശ്ലോകസം--
വാദത്തില് ശിവശക്തികള്ക്കിയലുമാഹ്ലാദം നമുക്കാശ്രയം!
ശ്ലോകം 47 : സ്വേദാണ്ഡോത്ഭിജ്ജരാ...
ചൊല്ലിയതു് : വാസുദേവന് തൃക്കഴിപ്പുറത്തു്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
വ്യാദീര്ണ ബ്രഹ്മഗോളപ്രചുരശതകുലം, നിന്നകത്താകമൂലം.
ആധാരാധാരമമ്മേ തവതനു, ചെറുതല്ലിന്ദ്രജാലം നിനച്ചാ--
ലാധേയാധേയവും മേ, അണുവിലുമയിതേ, നിത്യസാന്നിധ്യമൂലം.
ശ്ലോകം 48 : ആകാശങ്ങളെയണ്ഡരാശികളൊടും...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ഈ കാണുന്ന സഹസ്രരശ്മിയെയിരുട്ടാക്കും പ്രഭാസാരമായ്
ശോകാശങ്കയെഴാത്ത ശുദ്ധസുഖവും ദുഃഖീകരിക്കുന്നതാ--
മേകാന്താദ്വയശാന്തിഭൂവിനു നമസ്കാരം, നമസ്കാരമേ!
ശ്ലോകം 49 : ശങ്കാഹീനം ശശാങ്കാ...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
വങ്കാട്ടില് സഞ്ചരിയ്ക്കും സിതമണി ധരണീദേവഹര്യക്ഷവര്യന്
ഹുങ്കാരത്തോടെതിര്ക്കും കരിവരനിടിലം തച്ചുടയ്ക്കുമ്പൊള് നിന്ദാ--
ഹങ്കാരം പൂണ്ട നീയാമൊരു കുറുനരിയെക്കൂസുമോ കുന്നി പോലും?
ശ്ലോകം 50 : ഹേ പത്മാക്ഷ, ഭവാന്...
ചൊല്ലിയതു് : വാസുദേവന് തൃക്കഴിപ്പുറത്തു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ന്താപപ്പെട്ടു പുലര്ത്തിടേണമിനിയും മൂവ്വാണ്ടു മുന്നാളിനാല്.
ആപത്തിന്നുകടന്നു വൃത്തമധനന് തന് ബ്രഹ്മഹത്യാ മഹാ--
പാപത്തില് ബത പങ്കുകൊണ്ടു പൊഴുതേ പണ്ടത്തെ മുത്തശ്ശിമാര്!
ശ്ലോകം 51 : അല്ലല്ലാ തിരുമേനിയാണ്...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
യല്ലോ കണ്ട ദിനം മറന്നു, കഴുകിക്കാം കാ, ലിരിക്കാം സുഖം,
തെല്ലിക്കാറ്റു രസിക്കുമെങ്കിലടിയന് വീശാം വിയര്ക്കുന്നമെ--
യ്യെല്ലാം, ചെല്ലമിതാ മുറയ്ക്കൊരു മുറുക്കാവാം കുറെക്കേമമായ്.
ശ്ലോകം 52 : തീരാഞ്ഞോ കൊതി, കട്ടവെണ്ണ...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ചാരെപ്പിന്നെയണഞ്ഞു താട തടവിക്കൊഞ്ചിച്ചിരിച്ചങ്ങനെ
ചൌര്യത്തിന് കഥ ചൊല്ലിടുന്ന ഹരിയെദ്ദര്ശിച്ചു ഹര്ഷാശ്രുവായ്
ദൂരത്തമ്മ, യടുത്തു നിന്നു പശു, ഞാന് ഹൃത്താം തൊഴുത്തിങ്കലും.
ശ്ലോകം 53 : ചെന്താര്കാന്തികള് ചിന്തും...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
നീന്തിച്ചെന്നഥ നൃത്തമാടിയമരും ദേവന്റെ തൃക്കൈകളില്
ചുറ്റിപ്പറ്റിയവറ്റിലിറ്റുമുതിരം തോരാത്തൊരാനത്തുകില്--
ക്കോലം ചാര്ത്തണമാടല് വിട്ടുമ രസാല് കണ്ടോട്ടെ നിന് ഭക്തിയെ.
ശ്ലോകം 54 : ചാലേ മാലിനിയും...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ചോലയ്ക്കപ്പുറമായ് മൃഗങ്ങള് നിറയും ശെയിലേന്ദ്രപാദങ്ങളും,
ചീരം ചാര്ത്തിന വൃക്ഷമൊന്നതിനടിയ്ക്കായിട്ടു കാന്തന്റെ മെയ്
ചാരി, ക്കൊമ്പിലിടത്തുകണ്ണുരസുമാ മാന്പേടയും വേണ്ടതാം.
ശ്ലോകം 55 : ചെറ്റഴിഞ്ഞ ചികുരോത്കരാം...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : കുസുമമഞ്ജരി
നെറ്റിപാടു ചിതറും വിയര്പ്പിലൊളിവുറ്റു പറ്റിന ഘനാളകം
ഏറ്റുവാനഭിമുഖേകൃതപ്രതി നവപ്രതോദവലയാമൊരെന്--
പുറ്റു കാമപി കൃപാം കിരീടിരഥ രത്നദീപകലികാം ഭജേ
ശ്ലോകം 56 : എന്തിന്നു ഭാരതധരേ...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
തന്ത്ര്യം നിനക്കു വിധികല്പിതമാണു തായേ!
ചിന്തിക്ക, ജാതിമദിരാന്ധരടിച്ചു തമ്മി--
ലന്തപ്പെടും തനയ,രെന്തിനയേ സ്വരാജ്യം?
ശ്ലോകം 57 : ചേരുന്നീലാരുമായെന് ശ്രുതി...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
തോറും, താളം പിഴയ്ക്കുന്നിതു പലകുറിയും, കാലുറപ്പീല നില്പ്പില്
ശിഷ്യയാക്കി എന്നുമാവാം.--
}ട്ടാരാലെന് തെറ്റു തീര്ത്താ, ലുലകുമുഴുവനും കേളി കേള്പ്പിച്ചിടാം ഞാന്!
ശ്ലോകം 58 : മണ്ണില്പ്പൊട്ടിവിടര്ന്ന...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
വിണ്ണിന് മുന്തിരിനീര് കുടിക്കുവതിനായ് മേല്പോട്ടു നോക്കുന്ന പോല്
എണ്ണുന്നോ ഭയഭക്തിപൂര്വ്വമനിശം ധ്യാനിക്കുവാന് ശൂന്യമാം
കിണ്ണം പോലിനി വിണ്ണു നിന്നെയദയം മണ്ണില്ക്കമിഴ്ത്തും വരെ.
ശ്ലോകം 59 : എട്ടാണ്ടെത്തിയ തൈരും...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ക്കൂട്ടം തത്തിടുമുപ്പിലട്ടതുമഹോ കൈപ്പേറുമുപ്പേരിയും
പൊട്ടച്ചക്കയില് മോരൊഴിച്ചു വഷളായ് തീര്ത്തോരു കൂട്ടാനുമീ--
മട്ടില് ഭക്ഷണമുണ്ടു ഛര്ദ്ദി വരുമാമെര്ണ്ണാകുളം ഹോട്ടലില്.
ശ്ലോകം 60 : പുറ്റിന്നുള്പ്പാതി ദേഹം...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ച്ചുറ്റിക്കെട്ടിപ്പിണഞ്ഞുള്ളൊരു പഴയ ലതാമണ്ഡലാനദ്ധകണ്ഠന്,
പറ്റിത്തോളാര്ന്നു കൂട്ടില് കുരുവികള് കുടികൊള്ളും ജടാജൂടമോടേ
കുറ്റിയ്ക്കൊത്തമ്മുനീന്ദ്രന് കതിരവനെതിരായങ്ങു നില്ക്കുന്ന ദിക്കില്.
ശ്ലോകം 61 : പാടിപ്പാടിയനന്തമാധുരി...
ചൊല്ലിയതു് : വാസുദേവന് തൃക്കഴിപ്പുറത്തു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ക്കാടിന് ശാദ്വല സാന്ദ്രകാന്തിയിലഴിഞ്ഞാടും കളാലാപിനി.
കൂടിക്കൂടിവരുന്ന രാഗമൊടു ഞാന്, നിന് പഞ്ചവര്ണ്ണക്കിളി--
ക്കൂടിന് വാതിലില് വെയ്ക്കുമിപ്പഴയരിക്കാണിക്ക, കൈക്കൊള്ളുമോ?
ശ്ലോകം 62 : കാടത്തത്തെ മനസ്സിലിട്ടു...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ണ്ടോടപ്പുല്ക്കുഴലിന്റെ ഗീതയെഴുതിസ്സൂക്ഷിച്ച പൊന്നോലയും
കോടക്കാര്നിര കൊണ്ടുവന്ന മനുജാത്മാവിന്റെ കണ്ണീരുമായ്
മൂടല്മഞ്ഞില് വിരിഞ്ഞു നില്ക്കുമിവിടെപ്പൂക്കും വനജ്യോത്സ്നകള്.
ശ്ലോകം 63 : കളാമലമൃദുസ്വരം...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : പൃഥ്വി
ഗുളാധിക സുമാധുരീ ഭരിതമോതിടും ഗീരിനും
ഗളാഗളിമഹാഹവം കിമപി ചെയ്തു വന്തോല്വിയില്
ജളാശയത ചേര്ത്തിടും പടി ലസിപ്പു സത്കാവ്യമേ
ശ്ലോകം 64 : ഗോവൃന്ദം മേച്ചു വൃന്ദാവനഭുവി...
ചൊല്ലിയതു് : വാസുദേവന് തൃക്കഴിപ്പുറത്തു്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ഗോവിന്ദന് പന്തടിച്ചും പലവക കളിയാല് ക്ഷീണനായ് മാറിടുമ്പോള്
ആവിര്മോദാലശോകച്ചെറുതളിരുകളാലാശുവീശിത്തലോടി--
ജ്ജീവിപ്പിക്കുന്ന ഗോപീജനനിര നിരയം നീക്കണം നിത്യവും മേ.
ശ്ലോകം 65 : അഴുക്കിലടി പൂണ്ടതാം...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : പൃഥ്വി
മിഴിക്കുമിമയല്ലി തന്നകമുറന്നതാം തേന്കണം,
തിമര്ത്തു മുകരുന്നതോ തിമിരഖണ്ഡമാം വണ്ടു, നീ--
യമര്ത്തിയ വിഷാദവും വിമലഗന്ധമായ് വാര്ന്നുവോ?
ശ്ലോകം 66 : തെച്ചിപ്പൂവില്പ്പതങ്ഗ...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
മര്ച്ചിപ്പാന് മാരഭൂപാലനു ജലധിമണിച്ചാണമേലേണനേത്ര!
വച്ചപ്പാടുണ്ടു പാര്ത്താലിതു തുഹിനകരന് കിങ്കരന് തന്കരം കൊ--
ണ്ടച്ചച്ചോ! കാണരയ്ക്കിന്നതു നുരനിരയാം ചന്ദനം ചന്ദ്രലേഖേ!
ശ്ലോകം 67 : വിശ്വാധീശ്വര, രൂപ...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ന്നാശ്വാസത്തൊടു കിട്ടിയെങ്കി, ലവിടെയ്ക്കേകാമതില്പ്പാതി ഞാന്
വിശ്വാസം കുറവെങ്കിലോ, തിരുവടിക്കുള്ളോരു പങ്കാദ്യമായ്
ഇച്ഛായോഗ്യമെടുത്തു ബാക്കി തരണേ പിന്നെന്തു പേടിക്കുവാന്?
ശ്ലോകം 68 : വിനതയുടെ വിഷാദം...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : മാലിനി
ത്തനയനമൃതകുംഭം പണ്ടുപോയ്ക്കൊണ്ടുവന്നു;
ജനകജനനിമാര് തന് ദുഃഖമേറ്റെടുവാനി--
ത്തനയരയുതലക്ഷം തദ്ഘടം പേറിടുന്നു.
ശ്ലോകം 69 : ജില്ലാദ്ധ്യക്ഷന്റെ ചോദ്യം...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
"അല്ലേ ഞാനല്ല" -- വിദ്യാര്ത്ഥികളതിഭയമോടുത്തരം ചൊല്ലിയേവം
തെല്ലും കൂസാതെയദ്ധ്യാപകനതിവിനയത്തോടെ "യെന് ക്ലാസിലാരും
വില്ലല്ലീച്ചൂരല് പോലും തൊടുവതിനു തുനിഞ്ഞീടുകി"ല്ലെന്നുരച്ചാന്
ശ്ലോകം 70 : തായയ്ക്കും താതനും നിന്...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ച്ചായാറായീ, യശോദാദികളസുരഭടദ്രോഹഭീയാല് വലഞ്ഞൂ
ആയര്പ്പെണ്ണുങ്ങള് വെണ്ണക്കളവിലുമലരമ്പിങ്കലും പമ്പരം പോ--
ലായീ കാര്വര്ണ്ണ, നീയാര്ക്കഭയമരുളിയെന്നൊന്നു ചൊല്ലിത്തരാമോ?
ശ്ലോകം 71 : ആളീടും പ്രേമമോടെ...
ചൊല്ലിയതു് : വാസുദേവന് തൃക്കഴിപ്പുറത്തു്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
മ്പോളിക്കല്ലും കുലുങ്ങും, മൃദുലഹൃദയനാം ശര്വ്വനിങ്ങെന്തുപിന്നെ?
ആളീവാക്കീവിധം കേട്ടളവവളെയുടന് പുഞ്ചിരിക്കൊണ്ടു കേളീ--
നാളീകത്താലടിയ്ക്കും നഗതനയ, ശുഭം നല്കണം നാളില് നാളില്!
ശ്ലോകം 72 : അംഭോരുഹ വാടീകുല...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : മദനര്ത്ത
ദംഭോളി ധരാദ്യൈരപി സംഭാവിതമൂര്ത്തിം
ഗുംഫേത മഹത്ത്വം ഹൃദി സന്ധായ വിധാനം
സമ്പൂര്ണ്ണമുപാസേ ജയ ഭാനോ ഭഗവാനേ
ശ്ലോകം 73 : ഗണപതി ഭഗവാനും...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : പുഷ്പിതാഗ്ര
പ്രണയിനിയാകിയ ദേവി വാണി താനും
ഗുണനിധി ഗുരുനാഥനും സദാ മേ
തുണയരുളീടുക കാവ്യ ബന്ധനാര്ത്ഥം.
ശ്ലോകം 74 : ഗദകബളിതമെന്റെ...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : പുഷ്പിതാഗ്ര
വദനവിഭൂഷണമാത്രമായ് ചമഞ്ഞു
കദനമിതൊഴിവാക്കുകംബികേ, നിന്
പദസരസീരുഹദാസനല്ലയോ ഞാന്?
ശ്ലോകം 75 : കൊത്തിക്കൊത്തി രസിച്ചുകൊള്ക...
ചൊല്ലിയതു് : വാസുദേവന് തൃക്കഴിപ്പുറത്തു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ഹൃത്തില് കുത്തിയടിച്ചിറക്കുക കൊടുംകൊ, ക്കെന്തുതാനാകിലും.
മറ്റില്ലാ മമവാഞ്ഛ, യെന്നില് നിലനിന്നാവൂ, തിരിച്ചീ മരം--
കൊത്തിക്കും തണലേ കൊടുത്തരുളുവാന് പറ്റും കരു, ത്തീശ്വരാ..!
ശ്ലോകം 76 : മാന്യന്മാര് പലരും...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ചെന്നാദ്രൌപദി ദേവി തന്റെ ചികുരം ചുറ്റിപ്പിടിച്ചങ്ങിനെ
നിന്നീടട്ടെ, വലിച്ചിഴച്ചതു കിടക്കട്ടേ, മഹാ കഷ്ടമ--
ത്തന്വങ്ഗീമണി തന്നുടുപ്പുടവ തന് കൈകൊണ്ടഴിച്ചീലയോ?
ശ്ലോകം 77 : നിഗമകല്പതരോര്ഗ്ഗളിതം...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : ദ്രുതവിളംബിതം
ശുകമുഖാദമൃതദ്രവസംയുതം
പിബത ഭാഗവതം രസമാലയം
മുഹുരഹോ രസികാഃ ഭുവി ഭാവുകാഃ
ശ്ലോകം 78 : പ്രശമിതേന്ദൃയനായ്...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ദ്രുതവിളംബിതം
വശമണഞ്ഞതു പിന്നെ മഹാരഥന്
ദശരഥന് നൃവരപ്രഭു കാത്തുതേ
ഭൃശമവന്, ശമവന്പുമെഴുന്നവന്
ശ്ലോകം 79 : ദിവ്യം കിഞ്ചന വെള്ളമുണ്ടൊരു...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
കണ്ടാല് നല്ലടയാളമുള്ള കരമുണ്ടെട്ടല്ലഹോ പിന്നെയും
തോലെന്യേ തുണിയില്ല തെല്ലുമരയില് കേളേറ്റുമാനൂരെഴും
പോറ്റീ! നിന്റെ ചരിത്രമദ്ഭുതമഹോ! ഭര്ഗ്ഗായ തുഭ്യം നമഃ
ശ്ലോകം 80 : തേരോടിക്കെ, ക്കടക്കണ്മുന...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
പോരാടിപ്പിക്കുവാന് തന് സ്വജനമഹിതമായ് കണ്ടനേരം സുഭദ്ര;
തേരോടിക്കെക്കിരീടിക്കഖിലപതി മിനക്കെട്ടു വേദാന്ത ചിന്താ--
സാരം ചൊല്ലേണ്ടിവന്നൂ, കമനിയുടെ കടക്കണ്ണു ഗീതയ്ക്കു മീതെ!
ശ്ലോകം 81 : താഡിക്കേണ്ടെന്നു ചൊല്ലി...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ത്തോടിച്ചാടിക്കൃതാന്തത്തതടിയനടിയനെപ്പേടി കാട്ടും ദശായാം
കോടക്കാര്മേഘവര്ണ്ണം തടവിന വനമാലാവിഭൂഷാഞ്ചിതം മേ
കൂടെക്കാണായ് വരേണം തിരുവുടലരികേ, കൂടല്മാണിക്യമേ മേ!
ശ്ലോകം 82 : കോടക്കാര്വര്ണ്ണനോടക്കുഴലൊടു...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
മാടൊക്കും പോര്മുലപ്പാലമിതരുചി ഭുജിച്ചാശ്വസിക്കും ദശായാം
ഓടി ക്രീഡിച്ചു വാടീടിന വദനകലാനാഥഘര്മ്മാമൃതത്തെ--
ക്കൂടെക്കൂടെത്തുടയ്ക്കും സുകൃതനിധി യശോദാകരം കൈതൊഴുന്നേന്!
ശ്ലോകം 83 : ഒട്ടാണ്ടെന്നച്ഛനത്യാദരമൊടു...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
മുട്ടാതെന്നമ്മ ഭക്ത്യാ തൊഴുതു നടയില്നിന്നങ്ങയെത്തിങ്ങള് തോറും
കിട്ടാന് പാടില്ലയോ തത്കൃതസുകൃതമിവന്നല്പവും? ഭ്രഷ്ടനാക്ക--
പ്പെട്ടാലും പുത്രനില്ലേ പിതൃജനമുതലില് പിന്തുടര്ച്ചാവകാശം?
ശ്ലോകം 84 : കേളീലോലമുദാര...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ധൂളീധൂസരകാന്തകുന്തളഭരവ്യാസങ്ഗിപിഞ്ഛാഞ്ചലം
നാളീകായതലോചനം നവഘനശ്യാമം ക്വണത്കിങ്ങിണീ--
പാളീദന്ദുര പിങ്ഗളാംബരധരം ഗോപാലബാലം ഭജേ
ശ്ലോകം 85 : നാവെപ്പോള് മുരളുന്നതും...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ഭാവം താളമിതൊക്കെയെന്റെ ധിഷണയ്ക്കപ്രാപ്യമാണെങ്കിലും,
നീ വാഗ്വര്ഷിണി, നൂപുരധ്വനിയുതിര്ത്തെത്തീടവേ, കേള്ക്കുവാ--
നാവും മച്ഛൃതികള്ക്കു - ഞാനവനിയില് സങ്ഗീതമേ, ഭാഗ്യവാന്!
ശ്ലോകം 86 : നേരോര്ക്കുമ്പോള് പ്രമാണം...
ചൊല്ലിയതു് : വിശ്വപ്രഭ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ചേരും ദൃഷ്ടാന്തമോതുന്നതിനിവിടെ വിശേഷിച്ചു വേറിട്ടുവേണ്ടാ
താരില്ത്തേന്വാണി, നിന് പോര്മുലകളിലണിയും ചന്ദനച്ചാറുമോമല്--
ച്ചാരുശ്രീ ചന്ദ്രശോഭാശുഭരുചി ചിതറും ഹാരവും പോരുമല്ലോ.
ശ്ലോകം 87 : തേന് തരുന്ന കനി...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : രഥോദ്ധത
കായ"യെന്നു മൊഴിചാര്ത്തി നില്ക്കവേ
മെച്ചമാര്ന്ന നറുതേന് കണക്കെയി--
ങ്ങുച്ചരിപ്പു മലയാളി തേങ്ങയില്!
ശ്ലോകം 88 : മാറു ചേര്ത്ത വരനെ...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : രഥോദ്ധത
മോരു നല്കി മുഖമാഗ്രഹിക്കവേ
ചാരുകാഞ്ചി തൊടുമാ വരന്റെ കൈ--
ത്താരു തട്ടല് വളരെപ്പതുക്കെയായ്.
ശ്ലോകം 89 : ചന്ദ്രശേഖര, പ്രപഞ്ചനായകാ...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : രഥോദ്ധത
സുന്ദരേശ, ഭവരോഗനാശകാ
മന്ദബുദ്ധികളില് നിന്നുമെന്നെ നീ
സന്തതം കരുണയോടു കാക്കണേ.
ശ്ലോകം 90 : മര്ത്യജന്മമിഹ...
ചൊല്ലിയതു് : വാസുദേവന് തൃക്കഴിപ്പുറത്തു്
വൃത്തം : രഥോദ്ധത
ഭൃത്യവേലയതിനോ, ഭവപ്രിയേ?
അസ്തു കല്പ്പിതമെനിക്കതെങ്കില്, നിന്
നിത്യദാസ്യമടിയന്നു സമ്മതം.
ശ്ലോകം 91 : ആറ്റിന് വക്കിലൊടുക്കം...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
യുറ്റോരുത്സവമാര്ന്ന നിന്നുയിരിനെ പ്രത്യാഹരിച്ചീടുവാന്
മുറ്റീടുന്ന കറുത്ത വീഞ്ഞിയലുമക്കാലന് ക്ഷണിക്കുമ്പൊള് നീ
ചെറ്റും പേടിയെഴാതെയൊറ്റവലിയാല് വേഗം കുടിച്ചേക്കണം
ശ്ലോകം 92 : മര്ത്യാകാരേണ ഗോപീ...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ചിത്തേ ബന്ധിച്ച വഞ്ചീശ്വര! തവ നൃപനീതിക്കു തെറ്റില്ല, പക്ഷേ
പൊല്ത്താര് മാതാവിതാ തന് കണവനെ വിടുവാനാശ്രയിക്കുന്നു ദാസീ--
വൃത്യാ നിത്യം ഭവാനെ, ക്കനിവവളിലുദിക്കൊല്ല കാരുണ്യരാശേ!
ശ്ലോകം 93 : പാലില്ച്ചായയൊഴിയ്ക്കയോ...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
മേലേ പാലതൊഴിയ്ക്കയോ ഗുണകരം? തര്ക്കിച്ചു വീട്ടമ്മമാര്
പാലും ചായയുമൊന്നിനൊന്നുപകരം ചാലിച്ചു ചാലിച്ചു പോയ്
പാലില് ചായയൊഴിയ്ക്കുകെന്നു വിധിയായ്, ചാലേ ഗവേഷിപ്പവര്!
ശ്ലോകം 94 : പണ്ടേയുണ്ടു മനുഷ്യനിഗ്ഗുണ...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
കണ്ടേറുന്ന വിവേകശക്തിയതിനെക്കൊന്നില്ലയിന്നേവരെ.
മിണ്ടേണ്ടാ കഥ - ഹന്ത, യിന്നിതു വെറും മൂര്ഖത്വമോ മോഹമോ
വണ്ടേ, നീ തുലയുന്നു, വീണയി വിളക്കും നീ കെടുക്കുന്നിതേ!
ശ്ലോകം 95 : മൂടില്ലാത്തൊരു മുണ്ടുകൊണ്ടു...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ചൂടിക്കൊണ്ടരിവാള് പുറത്തു തിരുകി പ്രാഞ്ചിക്കിതച്ചങ്ങിനെ
നാടന് കച്ചയുടുത്തു മേനിമുഴുവന് ചേറും പുരണ്ടിപ്പൊഴീ--
പ്പാടത്തുന്നു വരുന്ന നിന് വരവു കണ്ടേറെക്കൊതിക്കുന്നു ഞാന്
ശ്ലോകം 96 : നീയിന്ത്യയ്ക്കൊരു ശാപമായി...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ത്തീയില്പ്പണ്ടു കുരുത്ത മാനവമഹാസംസ്കാരമല്ലല്ലി നീ?
ചായില്യങ്ങള് വരച്ച പൊയ്മുഖവുമായ് നിന് മന്ത്രവാദം നിന--
ക്കീയില്ലത്തു നിറുത്തുവാന് സമയമായില്ലേ, സമൂഹാന്ധതേ?
ശ്ലോകം 97 : ചെന്നായിന് ഹൃത്തിനും ഹാ...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
വന്നിട്ടില്ലാ, ഭുജിപ്പൂ മനുജനെ മനുജന്, നീതി കൂര്ക്കം വലിപ്പൂ,
നന്നാവില്ലിപ്രപഞ്ചം, ദുരയുടെ കൊടിയേ പൊന്തു, നാറ്റം സഹിച്ചും
നിന്നീടാനിച്ഛയെന്നോ? മഠയ, മനുജ, നീ പോകു, മിണ്ടാതെ പോകൂ!
ശ്ലോകം 98 : നാരീമൌലികള് വന്നണഞ്ഞ്...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
"സാരീഗാമപധാനി"യെന്നു സരസം സപ്തസ്വരം സാദരം
സ്ഫാരീഭൂതവിലാസമോടു നിയതം പാടുന്നതിന് ധാടി കേ--
ട്ടാരീ വത്സല ഭാവമോടിനി രസിച്ചീടുന്നു കൂടും മുദാ?
ശ്ലോകം 99 : സാനന്ദം സുപ്രഭാതോദയ...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ഗാനത്താലോ ഗവാക്ഷം വഴി ദിനമണി തന് കൈകളാല് പുല്കയാലോ
തേനഞ്ചും വാണിയാളേ, ചുടലയൊടു സമീപിച്ച നിന് ദീര്ഘ നിദ്ര--
യ്ക്കൂനം പറ്റില്ല, നിന് കണ്ണുകള് നിയതി നിയോഗത്തിനാല് മുദൃതങ്ങള്
ശ്ലോകം 100 : തെണ്ടേണം പല ദിക്കില്...
ചൊല്ലിയതു് : വാസുദേവന് തൃക്കഴിപ്പുറത്തു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
കൊണ്ടേറെ പ്രഹരം സഹിക്കണമഹോ പെട്ടത്തലയ്ക്കാണതും.
പണ്ടേ നീ പരതന്ത്രനാം, കയര് വരിഞ്ഞംഗങ്ങള് ബദ്ധങ്ങളായ്,
ചെണ്ടേ നിന്റെയകത്തെ വേദന പുറത്താരുണ്ടറിഞ്ഞീടുവാന്?
ശ്ലോകം 101 : പദ്യം നൂറു തികഞ്ഞു...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
വിദ്യയ്ക്കിത്രയുമാളിരിപ്പതതിയാമാഹ്ലാദമേകുന്നു മേ!
ഹൃദ്യം ശ്ലോകവിശിഷ്ടഭോജ്യമിനിയും നല്കേണമീ സാഹിതീ--
സദ്യയ്ക്കേവരു, മെന് കൃതജ്ഞതയിതാ നിങ്ങള്ക്കു നല്കുന്നു ഞാന്!
ശ്ലോകം 102 : ഹലധാരിയായ ബലരാമനോടു...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : മഞ്ഞുഭാഷിണി
ന്നുലകിന്റെ ഭാരമഖിലം ഹരിയ്ക്കുവാന്
അവതാരമാര്ന്ന ഹരി കട്ടു ശുദ്ധമാം
നവനീത ഗോപവനിതാമനസ്സുകള്
ശ്ലോകം 103 : അമ്പാടിക്കൊരു ഭൂഷണം...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
പൈമ്പാല് വെണ്ണ തയിര്ക്കു മോഷണ, മതിക്രൂരാത്മനാം പേഷണം,
വന്പാപത്തിനു ശോഷണം, വനിതമാര്ക്കനന്ദസംപോഷണം,
നിന്പാദം മതി ഭൂഷണം - ഹരതു മേ മഞ്ജീരസങ്ഘോഷണം
ശ്ലോകം 104 : വീര്ത്തുന്തും വയറേന്തി...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
തീര്ത്തും തീവ്രമപത്യദുഃഖമറിയൂ സാരാജ്നഹീര, പ്രഭോ;
പേര്ത്തും മക്കള് മരിച്ചതോര്ത്തുമഴലാല് ചീര്ത്തും ചുടുക്കണ്ണുനീര്
വാര്ത്തും വാണിടുമെന്റെ ദുര്ദ്ദശ കൃപിക്കെന്നാളുമുണ്ടാകൊലാ
ശ്ലോകം 105 : പശുക്കിടാവായൊരു...
ചൊല്ലിയതു് : വിശ്വപ്രഭ
വൃത്തം : ഉപേന്ദ്രവജ്ര
ശിശുക്കള് കൂട്ടത്തിലടുത്ത നേരം
വശത്തു വെച്ചങ്ങു വധിച്ചു കണ്ണന്
നശിക്കുമല്ലായ്കിലി വിശ്വമെല്ലാം
ശ്ലോകം 106 : വിശ്വാധീശം ഗിരീശം...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
സ്തേഷ്വിത്യന്യോന്യ വാദവ്യതികര വിവശേഷ്വന്തരുദ്യദ്ദയാര്ദ്രഃ
യസ്സാക്ഷാദ് ഭൂയ സാക്ഷാദുപദിശതിപരം തത്ത്വമദ്വൈതമാദ്യം
സോയം വിശ്വൈകവന്ദോ ഹരിഹര തനയഃ പൂരയേന്മങ്ഗളം വഃ
ശ്ലോകം 107 : യുക്തിശ്രീനയനങ്ങളില്ത്തളിക...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
മുക്തിശ്രീകബരീഭരത്തിലനിശം ചൂടുന്ന ചന്ദ്രക്കല
ഭക്തിശ്രീതിരുനാവുകൊണ്ടു നുകരും ദിവ്യാനുരാഗാമൃതം
സേവിച്ചീടുക രാമനാമദശമൂലാരിഷ്ടമെല്ലായ്പൊഴും
ശ്ലോകം 108 : ഭവാനുഭവ യോഗ്യമാം...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : പൃഥ്വി
ഭവാബ്ധിഭവനാദി ഭക്തജന ഭുക്തിമുക്തിപ്രദേ!
ഭവാനിഭയമാറ്റണേ, ഭവദനുഗ്രഹം തെറ്റിയാല്
ഭവാനി! ഭവനും ഭവദ്ഭവഭയം ഭവിക്കും ഭൃശം
ശ്ലോകം 109 : ഭങ്ഗ്യാ ഭാസുരഗാത്രിയാകുമിവളെ...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ശൃങ്ഗാരി സ്മരനോ? സിതാംശു ഭഗവാന് താനോ? വസന്താഖ്യനോ?
മങ്ങാതോത്തു മുഷിഞ്ഞിരുന്നുരുകഴിച്ചിഗ്ഗന്ധമില്ലാത്തൊരാ--
ച്ചങ്ങാതിക്കിഴവന് മുനിക്കിവളെ നിര്മ്മിപ്പാന് തനിച്ചാകുമോ?
ശ്ലോകം 110 : മല്ലാരിപ്രിയയായ ഭാമ...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ച്ചില്ലേ പണ്ടു സുഭദ്ര? പാരിതു ഭരിക്കുന്നില്ലെ വിക്ടോറിയാ?
മല്ലാക്ഷീമണികള്ക്കു പാടവമിവയ്ക്കെല്ലാം ഭവിച്ചീടുകില്
ചൊല്ലേറും കവിതയ്ക്കു മാത്രമവരാളല്ലെന്നു വന്നീടുമോ?
ശ്ലോകം 111 : മണ്ണിലുണ്ടു കരിവിണ്ണിലുണ്ടു...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : കുസുമമഞ്ജരി
കണ്ണിറുക്കി നറുപാല് കുടിയ്ക്കുമൊരു പൂച്ച, പൂ, പുഴ, പശുക്കളില്
കണ്ണിനുള്ള വിഷയങ്ങളായവയിലൊക്കെ രാധികയറിഞ്ഞതാ
വെണ്ണ കട്ടവനെ; യന്നു തൊട്ടു ഹരി കണ്ണനെന്ന വിളി കേട്ടുപോല്!
ശ്ലോകം 112 : കാടല്ലേ നിന്റെ ഭര്ത്താവിനു...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ചൂടില്ലേ പന്നഗത്തെ?" -- "ശ്ശരി, തവ കണവന് പാമ്പിലല്ലേ കിടപ്പൂ?";
"മാടല്ലേ വാഹനം നിന് ദയിത" -- "നതിനെയും നിന് പ്രിയന് മേയ്പ്പതില്ലേ?";
"കൂടില്ലേ തര്ക്ക" - മെന്നങ്ങുമ രമയെ മടക്കും മൊഴിയ്ക്കായ് തൊഴുന്നേന്!
ശ്ലോകം 113 : മല്ലന്മാര്ക്കിടിവാള്...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ക്കില്ലത്തില് സഖി വല്ലവര്,ക്കരി ഖലര്,ക്കന്നന്ദനോ നന്ദനന്,
കാലന് കംസനു, ദേഹികള്ക്കിഹ വിരാള്, ജ്ഞാനിക്കു തത്ത്വം പരം,
മൂലം വൃഷ്ണികുലത്തിനെന്നു കരുതീ മാലോകരക്കണ്ണനെ.
ശ്ലോകം 114 : കട്ടിന്മേല് മൃദുമെത്തയിട്ട്...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
പട്ടും മറ്റുവിശേഷമുള്ളവകളും നന്നായ് വിരിച്ചങ്ങിനെ
ഇഷ്ടം പോലെ കിടന്നുറങ്ങുമവരാപ്പാറപ്പുറത്തേറ്റവും
കഷ്ടപ്പെട്ടു കിടന്നതോര്ത്തധികമായുള്ത്താരു കത്തുന്നു മേ.
ശ്ലോകം 115 : ഈവണ്ണമന്പൊടു...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
മാവിഷ്ക്കരിച്ചു ചില ഭങ്ഗികള് മോഹനങ്ങള്
ഭാവം പകര്ന്നു വദനം, കവിള് കാന്തിയാര്ന്നു,
പൂവേ! അതില് പുതിയ പുഞ്ചിരി സഞ്ചരിച്ചു.
ശ്ലോകം 116 : ഭക്ത്യാ ഞാനെതിരേ...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ച്ചിത്തേ ചേര്ത്തൊരരക്ഷണം മിഴിയടച്ചന്പോടിരിക്കും വിധൌ
അപ്പോള് തോന്നിയെനിക്കു ബാലശശിയും കോടീരവും ഗങ്ഗയും
ബ്രഹ്മന്റേ തലയും കറുത്ത ഗളവും മറ്റുള്ള ഭൂതാക്കളും
ശ്ലോകം 117 : അഭ്യുദ്ഗച്ഛദഖണ്ഡശീത...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
സ്ഫായന്മഞ്ജിമസമ്പദാനനഗളത്കാരുണ്യമന്ദസ്മിതം
ഖദ്യോതായുതകോടിനിസ്തുലമഹസ്സന്ദോഹപാരമ്പരീ--
ഖദ്യോതീകരണപ്രവീണസുഷമം വാതാലയേശം ഭജേ
ശ്ലോകം 118 : ഖേദത്രാസനിമിത്തമിപ്പൊഴുളവാം...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
പാദം കൊണ്ടു കിനിഞ്ഞ ചന്ദ്രമണി ചേര്ന്നുണ്ടായ ഹാരത്തിനെ
ഖേദിപ്പിച്ചിടുമിക്കരം പ്രിയതമേ, വൈദേഹി, യെന് ജീവനാ--
മോദം നല്കുവതിന്നു വേണ്ടിയുടനെന് കണ്ഠത്തിലര്പ്പിക്കെടോ!
ശ്ലോകം 119 : ഖണ്ഡിക്ക വഹ്നിയതില്...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
ദ്ദണ്ഡിക്കയെന്നിവയിലില്ലൊരു ദുഃഖവും മേ
കുന്നിക്കെഴുന്ന കുരുവോടു സുവര്ണ്ണമാകു--
മെന്നെക്കലര്ത്തിയിഹ തൂക്കുവതാണു കഷ്ടം
ശ്ലോകം 120 : കണ്ടാല് ശരിയ്ക്കു കടലിന്മകള്...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
ക്കൊണ്ടാല് സരസ്വതി, കൃപാണിയെടുത്തു നിന്നാല്
വണ്ടാറണിക്കുഴലി ദുര്ഗ്ഗ, യിവണ്ണമാരും
കൊണ്ടാടുമാറു പല മട്ടു ലസിച്ചിരുന്നു.
ശ്ലോകം 121 : വൈരാഗ്യമേറിയൊരു...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
വൈരിയ്ക്കു മുന്പുഴറിയോടിയ ഭീരുവാട്ടെ
നേരേ വിടര്ന്നു വിലസീടിന നിന്ന നോക്കി--
യാരാകിലെന്തു, മിഴിയുള്ളവര് നിന്നിരിക്കാം.
ശ്ലോകം 122 : നാരായണന് തന്റെ...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ഇന്ദ്രവജ്ര/ഉപേന്ദ്രവജ്ര
നാരീജനത്തിന്റെ മുഖാരവിന്ദം
മനുഷ്യനായാലിവരണ്ടിലൊന്നു
നിനച്ചുവേണം ദിവസം കഴിപ്പാന്
ശ്ലോകം 123 : മഹീപതേ ഭാഗവതോപമാനം...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : ഇന്ദ്രവജ്ര/ഉപേന്ദ്രവജ്ര
മഹാപുരാണം ഭവനം മദീയം
നോക്കുന്നവര്ക്കൊക്കെ വിരക്തിയുണ്ടാം
അര്ത്ഥങ്ങളില്ലെന്നൊരു ഭേദമുണ്ട്
ശ്ലോകം 124 : നിന്ദന്തു നീതിനിപുണാഃ...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
ലക്ഷ്മീ സമാവിശതു ഗച്ഛതു വാ യഥേഷ്ടം
അദ്യൈവ വാ മരണമസ്തു യുഗാന്തരേ വാ
ന്യായ്യാത് പഥഃ പ്രവിചലന്തി പദം ന ധീരാഃ
ശ്ലോകം 125 : അങ്ഗത്തിലെങ്ങുമണിയാത്തൊരു...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
മദ്യാഖ്യയെന്നിയെ മദത്തിനു കാരണം താന്
കാമന്നു പൂമലരൊഴിഞ്ഞൊരു സായകം താന്
ബാല്യം കഴിഞ്ഞൊരു വയസ്സവളാശ്രയിച്ചാള്