മഞ്ഞിന് മാമല മോളിലേറി, യുടലില് വെണ്ണീറു പൂശി, സ്സദാ
നഞ്ഞും മോന്തിയിരുന്ന പുള്ളിയെയുടന് സര്വ്വജ്ഞനാക്കുന്നൊരാ
കുഞ്ഞിക്കണ്ണു തുറന്നു, ഞങ്ങള് വിഷമിച്ചെന്തൊക്കെയോ ചെയ്തു വെ--
ച്ചഞ്ഞൂറാക്കിയൊരീ സദസ്സിനെയുമേ! നന്നായ് കടാക്ഷിക്കണേ!
കവി : ഉമേഷ് നായര്
കാടേറുന്ന മനുഷ്യര് തന് ഹൃദയമേതാരണ്യജന്തുക്കള്തന്
കവി : യൂസഫലി കേച്ചേരി
നിന്നാദ്യസ്മിത, മാദ്യചുംബന, മനുസ്യൂതസ്ഫുരന്മാധുരീ--
കവി : വി. കെ. ജി.
കാക്കപ്പുള്ളിയൊരെണ്ണമുണ്ടു കവിളിന് കാന്തിത്തഴപ്പില്, ക്കണ--
കവി : എന്.കെ. ദേശം.
നീരാടും ജട, നീറണിഞ്ഞ തിരുമെയ്, നീറുന്ന തൃക്ക, ണ്ണുമാ--
കവി : വി. കെ. ജി.
കിരാതവേഷം പരിചോടണിഞ്ഞ--
കവി : ബാലേന്ദു
മഞ്ജീരം മഞ്ജുനാദൈരിവ പദഭജനം ശ്രേയ ഇത്യാലപന്തം
കവി : മേല്പത്തൂര് , കൃതി : നാരായണീയം (100:9)
ഊണിന്നാസ്ഥ കുറഞ്ഞു, നിദ്ര നിശയിങ്കല്പോലുമില്ലാതെയായ്
കവി : ഉണ്ണായി വാര്യര്, കൃതി : നളചരിതം ആട്ടക്കഥ
കാന്തന് കനിഞ്ഞു പറയുന്നൊരു ചാടുവാക്യം
കവി : ഉണ്ണായി വാര്യര്, കൃതി : നളചരിതം ആട്ടക്കഥ
ധന്യന് ചേന്നാസു നമ്പൂതിരിയതിമതിമാന് കണ്ടകക്കൈതതന് പൂ--
കവി : വെണ്മണി മഹന്, കൃതി : കവിപുഷ്പമാല
മുക്കാല്ക്കാശിനു ബീഡി പോലെ സുകൃതം വാങ്ങാനു, മാ സ്ത്രീകളെ--
കവി : പ്രേംജി, കൃതി : നാല്ക്കാലികള്
മാനം മേ ഭൂതലം മേ വരതനുരുചി മേ കീര്ത്തി മേ നത്സുഖം മേ
കവി : ഉള്ളൂര്
ഗൃഹിണിമാര് നരനായിരമായിടാം
കവി : പ്രേംജി, കൃതി : നാല്ക്കാലികള്
മടിയില് മോടിയില് മോഹിനി ഗൌരിയും
ചിതമൊടാ മധുഗന്ധമെഴും സുമ--
കവി : കുണ്ടൂര് / കാളിദാസന്, കൃതി : രഘുവംശം തര്ജ്ജമ (9:40)
സാ കവിതാ, സാ വനിതാ
കരകള് കവിയുമാറായ് വെള്ളമേന്തും കുളത്തി--
കവി : ചാത്തുക്കുട്ടി മന്നാടിയാര് / ഭവഭൂതി, കൃതി : ഉത്തരരാമചരിതം തര്ജ്ജമ
തൃക്കയ്യില് കബളാന്നവും വിരല്കളില് സാരോപദംശങ്ങളും
കവി : പൂന്താനം , കൃതി : ശ്രീകൃഷ്ണ കര്ണാമൃതം
വെണ്ണസ്മേരമുഖീം വറത്തു വരളും വൃന്താകദന്തച്ഛദാം
കവി : തോലന്
കണ്ണേ മടങ്ങുക, കരിഞ്ഞുമലിഞ്ഞുമാശു
കവി : കുമാരനാശാന്, കൃതി : വീണ പൂവു്
എന് കര്മ്മച്ചെടി പൂത്തു കായ്ക്കുകിലതെന് സാമര്ത്ഥ്യ, മെന്ബുദ്ധി, യെന്
കവി : വി. കെ. ജി.
സൌന്ദര്യം, സുകുമാരതാ, മധുരതാ, കാന്തിര്, മനോഹാരിതാ
കവി : കുലശേഖര വര്മ്മന്, കൃതി : സുഭദ്രാധനഞ്ജയം നാടകം
ഏവം തത്ത്വങ്ങളോര്ത്താല് കദനമൊഴിയുവാന് ന്യായമുണ്ടെങ്കിലും ഞാന്
കവി : കെ. എം. കൊച്ചീപ്പന് മാപ്പിള
താരില്ത്തന്വീകടാക്ഷാഞ്ചലമധുപകുലാരാമ! രാമാജനാനാം
കവി : പുനം നമ്പൂതിരി
"ന്ലാവെന് കണ്ണിന്നു നീ താന്, മമ തനുവിനു നീ നല്ല പീയൂഷമാ, ണെന്
കവി : ചാത്തുക്കുട്ടി മന്നാടിയാര് / ഭവഭൂതി, കൃതി : ഉത്തരരാമ ചരിതം തര്ജ്ജമ
എമ്പാടും സംഭ്രമത്തോടൊരുകയര്മുറിയോടോടുമമ്മയ്ക്കുമമ്മ--
കവി : വി. കെ. ജി
അമ്മാമന് തന്റെ നെഞ്ഞത്തമരിലമരവേ പോര്മിടുക്കിന് തിളപ്പാല്,
കവി : വി. കെ. ജി.
സേവിക്കൂ ഗുരുഭൂതരെ, പ്രിയസഖിക്കൊപ്പം സപത്നീജനേ--
കവി : പയ്യമ്പള്ളി ഗോപാലപിള്ള / കാളിദാസന്, കൃതി : ശാകുന്തളം തര്ജ്ജമ
"അണ്ണാക്കില് തങ്ങി വെണ്ണക്കഷണ,മതലിവാന് തെല്ലു പാ"ലെന്നു കള്ള--
കവി : ശീവൊള്ളി
തിരുവുള്ളമിങ്ങു കുറവില്ല നമ്മിലെ--
കവി : ഇരയിമ്മന് തമ്പി, കൃതി : രാജസേവാക്രമം
പെണ്മണിവദനം കണ്ടാല്
കവി : എ. ആര്. രാജരാജവര്മ്മ
ഉപത്യകാസ്വദ്യ ഭവന്തമാഗതം
കവി : കുമാരനാശാന്, കൃതി : സ്വാഗതപഞ്ചകം
ഫലഭരേണ തരുക്കള് നമിച്ചിടും,
കവി : കേരളവര്മ്മ വലിയകോയിത്തമ്പുരാന്, കൃതി : ശാകുന്തളം തര്ജ്ജമ
അടവിയതിലനല്പം വേരുറച്ചും, പഴക്കം
കവി : വള്ളത്തോള്, കൃതി : ചിത്രയോഗം
സ്ഖലിതഭാഗ്യമണഞ്ഞൊരു നാളിലും
കവി : ഉമേഷ് നായര്
ഫാലേ നീലാളകങ്ങള്ക്കിടയിലഴകെഴും ചില്ലിതന് മേല്വശം ത--
കവി : കെ. എന്. ഡി.
കുറളയുളര് പറഞ്ഞോര് ചാലവും കോപതാമ്രം
കൃതി : ചെറിയച്ചീവര്ണനം
ഝഷകേതന, നിന് സുതന് വരിച്ചോ--
കവി : ഉമേഷ് നായര്
വരാദ്ഭുതവപുസ്സതില്പ്പകുതി വാങ്ങിവാഴുന്നൊരാ
കവി : കുണ്ടൂര് നാരായണ മേനോന്
വേണുവിന് ശ്രുതിയൊടൊത്തു പാടി മധുരസ്വരത്തി, ലതിനൊത്തുടന്
കവി : സി. വി. വാസുദേവഭട്ടതിരി / മേല്പ്പത്തൂര്, കൃതി : നാരായണീയം തര്ജ്ജമ
പുഞ്ചിരിപ്പുതുമ തഞ്ചുമഞ്ചിതവിലാസസഞ്ചയരസം തരും
കാമകേളികളനേകമാര്ന്നു രസമേകിയിട്ടവരുമൊത്തുടന്
കവി : സി. വി. വാസുദേവഭട്ടതിരി, കൃതി : നാരായണീയം തര്ജ്ജമ
പൊട്ടാക്കിപ്ഫാലവട്ടത്തിരുമിഴി, ജടയെക്കാറൊളിച്ചാരുകൂന്തല്--
കവി : വള്ളത്തോള്
മറവാമറവായ് മറവായ്
കവി : കുമാരനാശാന്, കൃതി : പരമപഞ്ചകം
"നരയില്ലിവയെന് മുഖേന്ദു വീശും
കവി : എന്.കെ. ദേശം, കൃതി: (പരിഭാഷ)
ശ്ലോകമാണഖിലസാരമൂഴിയില്
കവി : ശങ്കരനാരായണന് നമ്പൂതിരി
ശോകം വേണ്ടത്രയത്രേയെവിടെയുമധുനാ ജീവസന്ധാരണാര്ത്ഥം
കവി : ബാലേന്ദു
സന്തസ്സന്തന്യമാനാമിഹ സപദി മയാ ഗദ്യപദ്യസ്വരൂപാ--
കവി : മേല്പ്പത്തൂര്
ഫാലത്തീയിനു വെള്ളമുണ്ടു തലയില്, ക്കണ്ഠസ്ഥഹാലാഹല-
ചൂടില്ലാത്തോരു ഫാലം, ചുടലയില് നടമാടാത്ത ചീലം, മതിത്തെല്
ഓമല്ക്കരങ്ങളില് മനോഹര വേണുനാളം
കവി : ഓട്ടൂര് ഉണ്ണി നമ്പൂതിരിപ്പാട്
പട്ടിക്കു വാലും പശുവിന്നു കൊമ്പും
കവി : ശ്ലോകാചാര്യന് എം.എന്. ദാമോദരന്, നെടിയശാല
അങ്കത്തുങ്കലലംകളങ്കരഹിതം സംക്രാന്തമായീടുമ--
കവി : കെ. സി. കേശവപിള്ള
തുപ്പന് നമ്പൂരിയെത്തീ കുതുകമൊടു ചലച്ചിത്രമൊന്നാദ്യമായ് തൃ--
കവി : ബാലേന്ദു
ഈയാശങ്ക നിനക്കു യം പ്രതി ജനം ഭീയാലധീരീകൃതേ
കവി : കേരളവര്മ്മ വലിയ കോയിത്തമ്പുരാന് / കാളിദാസന്, കൃതി : ശാകുന്തളം തര്ജ്ജമ
ആസ്താം താവദിയം പ്രസൂതിസമയേ ദുര്വ്വാരശൂലവ്യഥാ
കവി : ശങ്കരാചാര്യര്, കൃതി : മാതൃപഞ്ചകം
എന്നുരച്ചു പുനരുത്തരോല്കനായ്
കവി : കുമാരനാശാന്, കൃതി : നളിനി
സ്ത്രീകള്ക്കേറ്റം പടുതസഹജം, ജന്തുവര്ഗ്ഗത്തിലുംതാന്--
കവി : ആറ്റൂര് / കാളിദാസന്, കൃതി : അഭിജ്ഞാന ശാകുന്തളം തര്ജ്ജമ
അക്കാലം വാനവര്ക്കും ക്ഷിതിയിലൊരുപദം വയ്ക്കുവാനേറെ മോഹം
കവി : ബാലേന്ദു
എങ്ങോജസ്സു നിറഞ്ഞ തൂമുഖമിതിപ്പാവപ്പെടും മാടമൊ--
കവി : വള്ളത്തോള്, കൃതി : സന്ധ്യാപ്രണാമം
ഇന്ദ്രനീലനിറമൊത്ത മേനിയും
കവി: ഋശി കപ്ലിങ്ങാടു്
കാട്ടില് കൂട്ടുവിളിപ്പതാം, ശവമതിന് മെയ്യില് തലോടുന്നതാം,
കവി: ഇ. ആര്. രാജരാജവര്മ്മ
പാര്ക്കുന്നതായ ഭവനം, പ്രിയകാന്ത, പുത്രന്
കവി : താമരശ്ശേരി കൃഷ്ണന് ഭട്ടതിരി, കൃതി : ശ്രീകൃഷ്ണ കഥാമൃതം
തീഹാറിലെജ്ജയിലില് ശിക്ഷ വഹിച്ചുകൊള്ളാം
കവി : ബാലേന്ദു
അകണ്ഠേ കളങ്കാദനംഗേ ഭുജംഗാ--
കവി : ശങ്കരാചാര്യര്, കൃതി : ശിവഭുജംഗം
"അടുത്ത ദിവസം രവിയുദിച്ചുയരു, മപ്പൊഴുതടഞ്ഞ നളിനം മിഴി തുറ--
കവി : പി. സി. മധുരാജ്
അഹിസാരമസാരമസാരമതിം
കവി : കോഴിക്കോട് മാനവേദന് രാജാ, കൃതി : കൃഷ്ണഗീതി
ഉലകങ്ങളെയുള്ളിലൊതുക്കിയ നിന്
കവി : സി. വി. വാസുദേവ ഭട്ടതിരി/മേല്പ്പത്തൂര്, കൃതി : നാരായണീയം തര്ജ്ജമ (55:3)
ഒരിടത്തൊരിടത്തൊരു സക്കറിയാ
കവി : രാജേശ് ആര്. വര്മ്മ
പുതുനല്ത്തളിര് തോറ്റൊരു ചേവടി ചേര്--
കവി : സി. വി. വാസുദേവ ഭട്ടതിരി/മേല്പ്പത്തൂര്, കൃതി : നാരായണീയം തര്ജ്ജമ (55:2)
ആഴിവര്ണ്ണചരിതം ഗ്രഹിച്ചവനിവാഴ്വിലുന്നതി വരുത്തുവാ--
കവി : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
കരുതുവതിഹ ചെയ്യവയ്യ, ചെയ്യാന്
കവി : കുമാരനാഷാന്
പഴകിയ തരുവല്ലി മാറ്റിടാം
കവി : കുമാരനാശാന്, കൃതി : ലീല
കൊണ്ടല്വേണിയൊരു രണ്ടുനാലടി നടന്നതില്ലതിനുമുമ്പു താന്
കവി : എ. ആര് രാജരാജവര്മ്മ , കൃതി : മലയാള ശാകുന്തളം
കണ്ട ദിക്കുകളിലൊക്കെ നിന്നു സമയം ക്രമാല്പ്പിറകിലാക്കിയും
കവി : ബാലേന്ദു
കേളിഭേദപരിലോളിതാഭിരതിലാളിതാഭിരബലാളിഭിഃ
കവി : മേല്പ്പത്തൂര്, കൃതി : നാരായണീയം
കാലകാലനുടെ കായമെന്മനസി കണ്ടുകൊണ്ടു മരുവീടുവാന്
കാണാമങ്ങോട്ടു ചെന്നാല് നദിയുടെയരികെ തൃപ്രയാറെന്ന ക്ഷേത്രം
കണ്ടന്നേ കട്ടു നീയെന് കരളതു തിരിയെത്തന്നതില്ലെന്നതല്ലീ-
കവി : പെട്ടരഴിയത്ത് വലിയ രാമനിളയത്
കേറാനെന്തേ മടിക്കുന്നതു മമ കരളില്? കാമലോഭാദിയാകും
കവി : വള്ളത്തോള്, കൃതി : ദേവീസ്തവം
കാളിന്ദീനദിയിങ്കലന്നു കമലപ്പൂമ്പൈതല് കൂപ്പുന്നൊര-
കവി : കെ. പി. കറുപ്പന് , കൃതി : ഉദ്യാനവിരുന്ന്
കുട്ടിക്കാലമതെത്ര തുഷ്ടികര? മന്നദ്ദേഹമെന്നോടു വേര്-
കവി : വള്ളത്തോള്, കൃതി : വിലാസലതിക
കാലാരാതി കനിഞ്ഞിടുന്നതുവരെക്കാളും തപം ചെയ്തു തല്-
കവി : ശീവൊള്ളി
"കൊണ്ടല്ക്കാറണി കൊണ്ടു വിണ്ടലമിരുണ്ടീടുന്നു, മേഘങ്ങളെ-
കവി : എ. ആര്. രാജരാജവര്മ്മ / ജയദേവന്
കാക്കലും ചിലര് തലൈക്കലും പുനരിരുന്നുകൊണ്ടു കരയുന്ന നാള്
കാന്തന്മാരൊത്തു, കാല്ത്താര്, കടി കടുകളവില്, ക്ലാന്തമധ്യം, കനത്തില്-
കവി : കുഞ്ഞിക്കുട്ടന് തമ്പുരാന് / ലീലാദാസന്, കൃതി : ശുകസന്ദേശം തര്ജ്ജമ
കണ്ടാല് കാളിന്ദിനീരിന് ചെറിയ ചെറിയ കല്ലോലകം പോലെയേതാ--
കവി : കുമാരനാശാന്, കൃതി : സൌന്ദര്യലഹരി തര്ജ്ജമ
ക്രീഡിച്ചും കീരവാണീമണികളൊ, ടിടയില് കയ്യില് നെയ് പാലിതെല്ലാം
കവി : വെണ്മണി മഹന്
"കാലം മാറിക്കഴിഞ്ഞൂ, കവിതയെഴുതിയലാര്ക്കുവേണം? ഭവാനി--
കവി : എം. എന്. പാലൂര്, കൃതി : കല്യാണക്കാഴ്ച
കാലന് കാളായസാത്യുത്ക്കടമുസലവുമായ് കാണികള്ക്കുള്നടുങ്ങും
കവി : വള്ളത്തോള്, കൃതി : ദേവീസ്തവം
കുത്തും തല്ലുമസഹ്യമേല്ക്കെയിവനോത്തോതിത്തളര്ന്നുണ്ണുവാ--
കവി : പ്രേംജി, കൃതി : നാല്ക്കാലികള്
കാളാംഭോധരപാളി താളി പിഴിയും കറ്റക്കരിമ്പൂങ്കുഴല്--
കിടക്കുന്ന നായയ്ക്കടുത്തൂടെയോടി-
കവി : ബാലേന്ദു
പവനതനയചേതഃ പങ്കജാര്ക്കം മുനീന്ദ്രൈ-
കവി : കൊട്ടാരക്കരത്തമ്പുരാന്, കൃതി : സീതാസ്വയംവരം
ദൃഷ്ട്വാ തമാലോകമിവാന്ധകാരേ
കവി : കോട്ടയത്തു തമ്പുരാന്, കൃതി : കല്യാണസൌഗന്ധികം
പൊയ്യല്ലേ തീയില് നില്ക്കാം, കരിവരഗമനേ കാളകൂടം ഭുജിക്കാം
കവി : വെണ്മണി മഹന്
ചാണത്തിന് നിറമായുടുപ്പുമരയില് തോല്പ്പട്ടയും മസ്തകേ
കവി : ഒടുവില് കുഞ്ഞികൃഷ്ണമേനോന്
അജാമിളോ നാമ മഹീസുരഃ പുരാ
കവി : മേല്പ്പത്തൂര്, കൃതി : നാരായണീയം (22:1)
ഗജാനനം ഭൂതഗണാദിസേവിതം
ഉല്ലാസമുള്ക്കൊണ്ടുയരെപ്പറക്കു-
കവി : ഉള്ളൂര്, കൃതി : 'സുഖം-സുഖം'
ചൊല്ലാനുറച്ച തറവാടുകളേറെയില്ല-
കവി : കുമാരനാശാന്, കൃതി : തീയ്യക്കുട്ടിയുടെ വിചാരം
"മേളം ഗഭീരമതിനില്ലൊരു വാദമല്ലേ?"
കവി : ബാലേന്ദു
ഇന്നോ വാ നാളെയോ മറ്റിനിയൊരുദിവസം തന്നെയോ കാലദൂതന്
കവി : വിദ്വാന് കോമ്പിയച്ചന്
മണ്ണും പെണ്ണും കൊതിക്കും, കവിതയുടെ വളപ്പിന്റെ വേലിക്കല് നിന്ന-
കവി : വി. കെ. ജി., കൃതി : അവില്പ്പൊതി
ഉലകിനുപകരിക്കുമുത്തമന്മാര്
കവി : വള്ളത്തോള്, കൃതി : ദണ്ഡകാരണ്യം
ഖാദിക്കുപ്പായമിട്ടും സ്ഫുടമിരുകരവും കൂപ്പിയും പല്ലിളിച്ചും
കവി : ബാലേന്ദു, കൃതി : നേതാസഹസ്രനാമം.
മണ്പാത്രമെന്നല്ല നമുക്കു ഭാവം
കവി : കുഞ്ചന് നമ്പ്യാര്, കൃതി : ശ്രീകൃഷ്ണചരിതം മണിപ്രവാളം
സുഖത്തിലുണ്ടാം സഖിമാരനേകം,
കവി : കെ. സി. കേശവപിള്ള, കൃതി : സുഭാഷിതരത്നാകരം
ഖരകരനകലത്തായിന്ദുവൊന്നിച്ചുതാരാ-
കവി : ഗ്രാമത്തില് കൊട്ടാരത്തില് രവിവര്മ കോയിത്തമ്പുരാന്, കൃതി : അന്യാപദേശ മാല
ഇക്കാലമിന്ദുമുഖിമാര് പലരും കവിത്വ-
കവി : കേരളവര്മ്മ വലിയകോയിത്തമ്പുരാന്
ഇല്ല നിങ്ങളെ നനച്ചിടാതെയൊരുനാളെവള്ക്കു ജലപാനവും,
കവി : കേരളവര്മ്മ വലിയകോയിത്തമ്പുരാന്, കൃതി : ശാകുന്തളം തര്ജ്ജമ
"നിത്യം തെണ്ടുവതെത്ര നീചമരുതേ" - യര്ത്ഥിച്ചുപോല് ഷണ്മുഖന്,
കവി : ബാലേന്ദു
പ്രാലേയാമലമാത്മദീധിതിസുധാസംക്രാന്തലോകത്രയം
കവി : കുഞ്ചന് നമ്പ്യാര്, കൃതി : വിഷ്ണുവിലാസം
ഭീ വിട്ടു കൂന്തല് വല, ചുണ്ടിര, ബാഹു പാശം,
കവി : ഉള്ളൂര്, കൃതി : ഉമാകേരളം
ഇല്ലം കത്തി നശിച്ചു, വേളിയതിലങ്ങാപ്പെട്ടു തീപ്പെട്ടു ഹാ,
കവി : പ്രേംജി , കൃതി : നാല്ക്കാലികള്
ഇല്ലാ ജീവിതമേറെയെങ്കിലതിനെന്തുള്ത്താപമോരാന്, കരി-
കവി : ഡി. ശ്രീമാന് നമ്പൂതിരി
എന്മുറ്റത്തു തഴച്ചിടുന്നു തുളസിത്തയ്യും നറും മുല്ലയും,
കവി : വി.കെ.ജി
"ആറില്ലേ മുഖമാത്മജന്നു? മുല നിന് മാറത്തു രണ്ടും, വിശ-
കവി : എന്. കെ. ദേശം
"ആനാലും വരവല്ലവാ?, ശരിവരട്ടും", പട്ടരേപ്പൊലെയ-
കവി : എന്. കെ. ദേശം
ആ, രക്ഷീണതപസ്യയാ, ലഖിലലോകാധീശദത്തം കലാ-
കവി : ഉമേഷ് നായര്. കൃതി: (യേശുദാസിനോടു്).
അഥ പ്രജാനാമധിപഃ പ്രഭാതേ
കവി : കാളിദാസന്, കൃതി : രഘുവംശം (2:1)
വള്ളിപോലെ മൃദുവാമിരുകാലും
കവി : കട്ടക്കയം ചെറിയാന് മാപ്പിള, കൃതി : ശ്രീയേശുവിജയം
ഉണ്ടാവാമൊരുപാടുമാറ്റമുലകി,ന്നൊന്നായിരുന്നോരു നാം
കവി : പ്രേംജി, കൃതി : നാല്ക്കാലികള്
മാതംഗാനന, മംബ്ജവാസരമണീം, ഗോവിന്ദമാദ്യം ഗുരും,
കവി : കോട്ടയത്തു തമ്പുരാന്
ദേവാനാം പ്രിയനാണു ഞാനയി, ഭവാന് ദേവപ്രിയന് കേവലം!
കവി : ഒറവങ്കര
ശ്ലോകം 502 : കാടേറുന്ന മനുഷ്യര് തന്...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം :
കൂടാണെന്നു കഥിക്കുവാന് പണി, യെനിക്കാശ്ചര്യമില്ലായതില്,
നാടേ, നിന് രഥമോട്ടുവോര്ക്കുടയ നെഞ്ചിന്നുള്ളില് നാറുന്ന വന്--
തോടേ കണ്ട കവിക്കുമിങ്ങടവിയുണ്ടെന്നാല്ത്തപസ്സേ വരം!
ശ്ലോകം 503 : നിന്നാദ്യസ്മിത, മാദ്യചുംബനം...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
മന്ദാക്ഷം, പുളകാഞ്ചിതസ്തനയുഗം, പ്രേമാഭിരാമാനനം,
കുണ്ടാസ്ത്രോത്സവചഞ്ചലത്പൃഥുനിതംബശ്രീസമാശ്ലേഷസ--
മ്പന്നാനന്ദമഹോ മനോഹരി! മരിപ്പിക്കും സ്മരിപ്പിച്ചു നീ!
ശ്ലോകം 504 : കാക്കപ്പുള്ളിയൊരെണ്ണമുണ്ടു...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ക്കാക്കാനില്ലതൊരൂനമായി, മധുരസ്മേരപ്രഭം നിന്മുഖം;
നോക്കും പെണ്കൊടിമാരസൂയയിലെരി, ഞ്ഞെയ്യും കരിങ്കണ്ണുവ--
ന്നേല്ക്കായ്വാന് പണി തീര്ന്നവാറൊരു മഷിക്കുത്തിട്ടു പൊല്ത്താര്മകന്!
ശ്ലോകം 505 : നീരാടും ജട, നീറണിഞ്ഞ...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
നീരന്ധ്രപ്രണയാഭിഷിക്തഹൃദയം, നഞ്ഞാണ്ട കണ്ഠസ്ഥലം,
കാളാഹിച്ചുരുള് കങ്കണം, ശില ഗൃഹം, കാളപ്പുറം തേര്ത്തടം,
കാലാരേ! ചുടലക്കളക്കളരിയാശാനേ! നമിക്കുന്നു ഞാന്!
ശ്ലോകം 506 : കിരാതവേഷം പരിചോടണിഞ്ഞ...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : ഉപേന്ദ്രവജ്ര
ക്കിരീടിതന് ദര്പ്പമൊഴിച്ചൊരീശന്
മരിക്കുവോളം മമ ഹൃത്തില് ദര്പ്പം
സ്ഫുരിച്ചിടായ്വാന് തുണയേകിടേണം.
ശ്ലോകം 507 : മഞ്ജീരം മഞ്ജുനാദൈരിവ...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
പാദാഗ്രം ഭ്രാന്തിമജ്ജത്പ്രണതജനമനോമന്ദരോദ്ധാരകൂര്മ്മം
ഉത്തുംഗാതാമ്രരാജന്നഖരഹിമകരജ്യോത്സ്നയാ ചാശ്രിതാനാം
സന്താപധ്വാന്തഹന്ത്രീം തതിമനുകലയേ മംഗലാമംഗുലീനാം
ശ്ലോകം 508 : ഊണിന്നാസ്ഥ കുറഞ്ഞു...
ചൊല്ലിയതു് : ജീവി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
വേണുന്നോരോടൊരാഭിമുഖ്യമൊരുനേരം നാസ്തി നക്തം ദിവം,
കാണും, പോന്നു പുറത്തുനിന്നു കരയും ഭൈമീ - നളന്നന്തികേ
താനും പുഷ്കരനും തദീയ വൃഷവും നാലാമതില്ലാരുമേ
ശ്ലോകം 509 : കാന്തന് കനിഞ്ഞു പറയുന്നൊരു...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
പൂന്തേന് തൊഴും മൊഴി നിശമ്യ വിദര്ഭകന്യാ
ധ്വാന്തം ത്രപാമയമപാസ്യ നിശേന്ദുനേവ
സ്വാന്തര്മ്മുദാ പുരവരേ സഹ തേന രേമേ.
ശ്ലോകം 510 : ധന്യന് ചേന്നാസു നമ്പൂതിരി...
ചൊല്ലിയതു് : എം. ബി. സുനില് കുമാര്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
വിന്നോ ചേരുന്നതുണ്ടോ സുലഭതയഴകിത്യാദിയാത്താരിനോര്ത്താല്?
മാന്യശ്രീമല് ബുധേന്ദ്രന് കവിമണി നിഗമക്കാതലദ്ദേഹമേറ്റം
മിന്നും നല്ച്ചമ്പകത്തിന് നറുമണിമലരായ്ത്തര്ക്കമില്ലൊക്കുമല്ലോ
ശ്ലോകം 511 : മുക്കാല്ക്കാശിനു ബീഡി പോലെ...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ത്തിക്കാനും തരമാവുമെന്നു കരളില് കണ്ടീടുമാണുങ്ങളും
മുക്കാം പണ്ടമണിഞ്ഞു, മേനി മുഴുവന് കാട്ടി, ക്കുളിക്കാതെയാ
മുക്കാസ്സാരിയുടുത്ത പെണ്മണികളും - നന്നല്ലയിന്നമ്പലം!
ശ്ലോകം 512 : മാനം മേ ഭൂതലം മേ...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ജ്ഞാനം മേ വിക്രമം മേ തരുണപദവി മേ സാഹിതീകൌശലം മേ
ഗാനം മേ സദ്ഗുണം മേ ഭുജബലമതു മേ സല്ക്കുലം മേ ധനം മേ
നൂനം മേ സര്വ്വമിത്ഥം നൃപരജനിരപോലങ്ങു "മേ മേ" കരഞ്ഞാര്.
ശ്ലോകം 513 : ഗൃഹിണിമാര് നരനായിരമായിടാം...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ദ്രുതവിളംബിതം
മഹിള ചാവൊളമേകപതിവ്രത
മഹിയിതില്പ്പുരുഷന്റെ മനുഷ്യതാ--
രഹിതമാം ഹിതമാമിതു നീതിയോ ?
ശ്ലോകം 514 : മടിയില് മോടിയില്...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : ദ്രുതവിളംബിതം
മുടിയില് മാടിയില് മാനിനി ഗംഗയും
ചിടയുമാടയുമാര്ന്നിടുമീശ! നി--
ന്നടിതലോടി തലോപരി വീണിടാം.
ശ്ലോകം 515 : ചിതമൊടാ മധുഗന്ധം...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ദ്രുതവിളംബിതം
സ്മിതമണിഞ്ഞ തളിര്ച്ചൊടി മോടിയാല്
സുതരു ചേര്ന്നെവനും നവമല്ലികാ--
ലത രസാല് തരസാ മദമേറ്റി പോല്.
ശ്ലോകം 516 : സാ കവിതാ, സാ വനിതാ...
ചൊല്ലിയതു് : എം. ബി. സുനില് കുമാര്
വൃത്തം : ഗീതി
യസ്യാഃ ശ്രവണേന ദര്ശനേനാപി
കവിഹൃദയം, യുവ ഹൃദയം
സരളം തരളം ച സത്വരം ഭവതി
ശ്ലോകം 517 : കരകള് കവിയുമാറായ്...
ചൊല്ലിയതു് : ജീവി
വൃത്തം : മാലിനി
ന്നൊരുവഴി പരിരക്ഷയ്ക്കോവു വെക്കുന്നുതല്ലോ;
തെരുതെരെയഴല് തിങ്ങും മാനസത്തിന്നുറക്കെ--
ക്കരയുകിലതുതന്നേ തെല്ലൊരാശ്വാസഹേതു
ശ്ലോകം 518 : തൃക്കയ്യില് കബളാന്നവും...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
പോത്തും കൊമ്പുമുദാരപത്രവുമിടംകക്ഷേ വഹന് കൌതുകാല്
വസ്ത്രാന്തേ മടിയില്ദ്ധരിച്ചു മുരളീം ഗോപാലരും താനുമായ്
സ്വര്ഗ്ഗത്തുള്ളവര് നോക്കിനില്ക്കെ യജനാദ്ധ്യക്ഷന് ഭുജിച്ചീടിനാന്
ശ്ലോകം 519 : വെണ്ണസ്മേരമുഖീം വറത്തു...
ചൊല്ലിയതു് : എം. ബി. സുനില് കുമാര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ചെറ്റോമല്മധുരക്കറിസ്തനഭരാമമ്ലോപദംശോദരീം
കെല്പ്പാര്ന്നോരെരുമത്തയിര്കടിതടാം ചിങ്ങമ്പഴോരുദ്വയീ--
മേനാം ഭുക്തിവധൂം പിരിഞ്ഞയി സഖേ! ലോകഃ കഥം ജീവതി?
ശ്ലോകം 520 : കണ്ണേ മടങ്ങുക...
ചൊല്ലിയതു് : ജീവി
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
മണ്ണാകുമീ മലരു വിസ്മൃതമാകുമിപ്പോള്
എണ്ണീടുകാര്ക്കുമിതുതാന് ഗതി സാദ്ധ്യമെന്തു
കണ്ണീരിനാല്? അവനി വാഴ്വു കിനാവു കഷ്ടം!
ശ്ലോകം 521 : എന് കര്മ്മച്ചെടി പൂത്തു...
ചൊല്ലിയതു് : പി. സി. മധുരാജ്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
മുന്കയ്യിങ്ങു പുരോഗതിക്കു പുലരാന് പൂങ്കോഴിതന് കൂജനം
സങ്കല്പസ്വരരാഗസാന്ദ്രസുധ ഞാനേവം സ്വദിക്കേ ഭവ--
ച്ഛംഖസ്വാന, മഹംകൃതിത്തകിലടിക്കുമ്പോള് ചെവിക്കൊള്ളുമോ?
ശ്ലോകം 522 : സൌന്ദര്യം, സുകുമാരതാ...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ശ്രീമത്താ, മഹിമേതി സര്ഗ്ഗവിഭവാന് നിശ്ശേഷനാരീഗുണാന്
ഏതസ്യാമുപയുജ്യ ദുര്വിധതയാ ദീനഃ പരാമാത്മഭൂ--
സ്സ്രഷ്ടും വാഞ്ഛതി ചേത് കരോതു പുനരപ്യത്രൈവ ഭിക്ഷാടനം.
ശ്ലോകം 523 : ഏവം തത്ത്വങ്ങളോര്ത്താല്...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ഭൂവില്പ്പെട്ടീ പ്രപഞ്ചസ്ഥിതിയിലിഹ വസിക്കുന്നൊരാളാകമൂലം
താവും താപം ഹൃദന്തേ ദഹനസദൃശമാം ദു:ഖമുണ്ടാക്കിടുന്നു--
ണ്ടാവൂ, ഞാനെന്തു ചെയ്വൂ? സഹനപടുതയില്ലാതെ വല്ലാതെയായേന്.
ശ്ലോകം 524 : താരില്ത്തന്വീകടാക്ഷാഞ്ച...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
നീരില്ത്താര്ബാണ! വൈരാകരനികരതമോമണ്ഡലീചണ്ഡഭാനോ!
നേരെത്താതോരു നീയാം തൊടുകുറി കളകായ്കെന്നുമേഷാ കുളിക്കും
നേരത്തിന്നിപ്പുറം വിക്രമനൃവര! ധരാ ഹന്ത! കല്പാന്തതോയേ.
ശ്ലോകം 525 : ന്ലാവെന് കണ്ണിന്നു നീ താന്...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ജീവന് നീ താന്, ദ്വിതീയം മമ ഹൃദയമതാകുന്നു നീ സുന്ദരാംഗി!"
ഏവം നീയിഷ്ടവാക്യം പലതുമനുസരിച്ചോതിയൊന്നിച്ചു വാണ--
പ്പാവത്തെത്തന്നെ - കഷ്ടം! ശിവ ശിവ! ഇനി ഞാനെന്തിനോതുന്നു ശേഷം?
ശ്ലോകം 526 : എമ്പാടും സംഭ്രമത്തോടൊരു...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ട്ടന്പോലും നാരദാദിത്രിദശമുനിമനസ്സിന്നുമജ്ഞാതമായി
അമ്പോ! മായം കളിക്കും കപടനര! ഭവാനെപ്പടിക്കുള്പ്പെടും പാ--
ഴമ്പാടിപ്പെണ്കിടാങ്ങള്ക്കുടയ ചടുലമാം നേത്രജാലാന്തരത്തില്!
ശ്ലോകം 527 : അമ്മാമന് തന്റെ നെഞ്ഞത്ത്...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
നിര്മ്മായം കാളിയന് തന് തലയില് വിലസവേ ലാസ്യമേളക്കൊഴുപ്പാല്,
സമ്മോദം ഗോപകന്യാരതികളില് വിഹരിച്ചീടവേ കാമവായ്പാല്,
ചെമ്മേ തത്തിപ്പുളച്ചോരിടയനുടെയരക്കെട്ടറുക്കട്ടെ ദുഃഖം!
ശ്ലോകം 528 : സേവിക്കൂ ഗുരുഭൂതരെ...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
മേവിക്കൊള്, കരിശം കലര്ന്നിടയൊലാ കാന്തന് കയര്ത്തീടിലും,
ആവും മട്ടു തുണയ്ക്ക ഭൃത്യതതിയെ, ബ്ഭാഗ്യത്തില് ഗര്വ്വിച്ചിടാ;
ഏവം നാരികള് നല്ലനാരികളതാം; വംശാധിയേ വാമമാര്!
ശ്ലോകം 529 : അണ്ണാക്കില് തങ്ങി വെണ്ണക്കഷണം...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ക്കണ്ണീരോടും യശോദയ്ക്കുടയൊരുടുതുകില്ത്തുമ്പു തൂങ്ങിപ്പിടിച്ചു്
തിണ്ണം ശാഠ്യം പിടിക്കും കപടമനുജനാം കണ്ണനുണ്ണിക്കെഴും തൃ--
ക്കണ്ണിന് കാരുണ്യപൂരം കവിത പൊഴിയുമെന് നാക്കു നന്നാക്കിടട്ടെ!
ശ്ലോകം 530 : തിരുവുള്ളമിങ്ങു...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : മഞ്ഞുഭാഷിണി
ന്നൊരു ഭള്ളുകൊണ്ടു ഞെളിയായൊരിക്കലും,
പരസൃഷ്ടരന്ധ്രമതു നോക്കി നില്ക്കണം
നരപാലകന്നു ചെവി കണ്ണു നിര്ണയം
ശ്ലോകം 531 : പെണ്മണിവദനം കണ്ടാല്...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ഗീതി
വെണ്മതി രണ്ടെന്നു മേവിടുന്ന മനം
ഉണ്മ നിനച്ചിതിലെല്ലാം
വെണ്മ തിരണ്ടെന്നു മേ വിടും നമനം?
ശ്ലോകം 532 : ഉപത്യകാസ്വദ്യ...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : വംശസ്ഥം
സഹ്യസ്യ ചെയിലാമരിചൈകവാസസഃ
ഫലൈശ്ച പുഷ്പൈര്ഭൃശമര്ഘ്യപാണയോ
നമന്തി ഭൂമംസ്തരുഗുല്മസമ്പദഃ
ശ്ലോകം 533 : ഫലഭരേണ തരുക്കള്...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ദ്രുതവിളംബിതം
ജലഭരേണ ഘനങ്ങളുമങ്ങനെ,
അലഘുസംപദി സജ്ജനവും തഥാ
വിലസിടുന്നു - ഗുണം ഗുണികള്ക്കിതു്.
ശ്ലോകം 534 : അടവിയതിലനല്പം...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : മാലിനി
തടവിയു, മളവില്ലാതുള്ള മാഹാത്മ്യമാര്ന്നും
സ്ഫുടതരബഹുശാഖാലംബിതുഷ്ട്യദ്ദ്വിജേന്ദ്ര--
ച്ഛടയൊടു വിലസുന്നൂ വേദമട്ടായ് മരങ്ങള്
ശ്ലോകം 535 : സ്ഖലിതഭാഗ്യമണഞ്ഞൊരു...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ദ്രുതവിളംബിതം
നില മറക്കരുതാരുമൊരിക്കലും;
ഫലഗണം പൊഴിയും പൊഴുതേറ്റവും
തലയുയര്ത്തുകയാണു തരുവ്രജം.
ശ്ലോകം 536 : ഫാലേ നീലാളകങ്ങള്ക്കിടയില്...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ന്മാലേയസ്നിഗ്ദ്ധരേഖയ്ക്കിടയില് നടുവില് നീ തൊട്ടതാം കുങ്കുമാങ്കം
കാലേ സഹ്യാചലത്തിന് കുടിലവലലതാശ്യാമസീമാഞ്ചലത്തിന്
മേലേ പൊന്തും വിഭാതദ്യുമണിയൊടെതിരായ്, സുഭ്രു, ശോഭിച്ചിരുന്നു.
ശ്ലോകം 537 : കുറളയുളര് പറഞ്ഞോര്...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : മാലിനി
മുഖമിതി കൃതമൌനം നൂനമച്ചീസുതായാഃ
ഝടിതി തൊഴുതു വീഴ്വോം തോഴരേ, ഹന്ത കൂഴ്ത്തേ--
നരിയരി നവസന്ധ്യാപാടലം ചന്ദ്രബിംബം
ശ്ലോകം 538 : ഝഷകേതന, നിന് സുതന്...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : വസന്തമാലിക
രുഷയാണീ സതി, യെന്നെയീ വിധത്തില്
വിഷമത്തിലകപ്പെടുത്തൊലാ നീ,
വിഷയം ത്വത്സ്നുഷ തന്റെയെന്നുമോര്ക്ക.
ശ്ലോകം 539 : വരാദ്ഭുതവപുസ്സതില്പ്പകുതി...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : പൃഥ്വി
വരാവരവലാന്തകാദ്യമരവര്ഗ്ഗവന്ദ്യേ! ശിവേ!
വരാംഗി! വലയാലയേ വിലസീടുന്ന വാമാക്ഷി! മാല്
വരാതെ വരുവാന് വരം വിരവില് നല്ക വിശ്വേശ്വരീ!
ശ്ലോകം 540 : വേണുവിന് ശ്രുതിയൊടൊത്തു...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : കുസുമമഞ്ജരി
ചേണിയന്ന പടി താളമിട്ടു, തള കൊഞ്ചിടുന്ന പദമൂന്നിയും,
പാണി കൊണ്ടു ചുമലില്പ്പിടിച്ചു, മിളകുന്ന പൊന്വള കിലുങ്ങിയും
ശ്രോണി തന്നിലിളകുന്ന ചേലയൊടു ചെയ്തൊരാ നടനമോര്ക്കുവിന്!
ശ്ലോകം 541 : പുഞ്ചിരിപ്പുതുമ തഞ്ചുമഞ്ചിത...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : കുസുമമഞ്ജരി
ചഞ്ചലാക്ഷികളണഞ്ഞു കൊഞ്ചുവതുകണ്ടു കിഞ്ചന മയങ്ങൊലാ
കഞ്ജവൈരികലചേര്ന്ന ചെഞ്ചിടയിലൊത്ത മുണ്ഡശകലം ശിവം
പഞ്ചബാണമദശോഷണം ദുരിതശോഷണം കരുതു ചേതനേ.
ശ്ലോകം 542 : കാമകേളികളനേകമാര്ന്നു...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : കുസുമമഞ്ജരി
യാമുനോദകവിഹാരമന്പൊടു തുടര്ന്നിതേറ്റമഴകോടു നീ.
പൂമണം വിതറി വീശിടുന്ന കുളിരാര്ന്ന തെന്നലിയലുന്നതാ--
മാ മനോജ്ഞവനഭൂമിയിങ്കല് മധുവാണിമാര്ക്കു മദമേറ്റി നീ.
ശ്ലോകം 543 : പൊട്ടാക്കിപ്ഫാലവട്ടത്തിരുമിഴി...
ചൊല്ലിയതു് : ജീവി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ക്കെട്ടാക്കി, ക്കേതകിപ്പൂവതിനുടെ വടിവാക്കിപ്പരം ചന്ദ്രഖണ്ഡം,
മട്ടൊക്കെത്തന്നെ മാറി, പ്പൃഥയുടെ സുതനായ് കാട്ടിലുള്പ്പുക്കു വൈര--
പ്പെട്ടൂക്കാല് ജന്യമിട്ടാ മഹിതകപടകാട്ടാളനെക്കൈതൊഴുന്നേന്!
ശ്ലോകം 544 : മറവാമറവായ് മറവാ...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : ഗീതി
മറവാവല്ലാത മണിവിളക്കായി
നിറവാനിറവായ് നിറവായ്
നിറവായമൃതായ നിലയെ വന്ദിക്കാം
ശ്ലോകം 545 : നരയില്ലിവയെന് മുഖേന്ദു...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : വസന്തമാലിക
കിരണൌഘസ്ഫുരദങ്കുരങ്ങളത്രേ".
"ശരിയാണവ കണ്ടു കൂമ്പി നില്പ്പൂ
തരുണീലോചനനീലനീരജങ്ങള്".
ശ്ലോകം 546 : ശ്ലോകമാണഖിലസാരമൂഴിയില്...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : രഥോദ്ധത
ശ്ലോകമാണു കദനത്തിനൌഷധം
ശ്ലോകമോതി മരണം വരിയ്ക്കിലോ
നാകലോകമവനാണു നിര്ണ്ണയം
ശ്ലോകം 547 : ശോകം വേണ്ടത്രയത്രേ...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
വേഗം വായ്ക്കുന്നൊരോട്ടം പുലരിമുതലഹോ സന്ധ്യയാവോളമെന്നും
സാകം നാലഞ്ചുപേരോടിവിടെയിടപെടാന് മാര്ഗ്ഗമില്ലേറെയൊന്നും
ശ്ലോകം ചൊല്ലാനിരുന്നാല്ക്കരുതുകയിനിയും ജീവിതം ജീവിതവ്യം.
ശ്ലോകം 548 : സന്തസ്സന്തന്യമാനാമിഹ...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
മാസ്വാദ്യാസ്വാദ്യ വാണീം ഗളദമൃതരസാം സന്തു സന്തുഷ്ടചിത്താഃ
ഫുല്ലന്മല്ലീലതായാ ഇവ മൃദുപവനസ്യന്ദനാന്ദോളിതായാ
മന്ദം മന്ദം സ്രവന്തീം മധുരസലഹരീം പുഷ്പതഷ്ഷട്പദൌഘാഃ
ശ്ലോകം 549 : ഫാലത്തീയിനു വെള്ളമുണ്ടു...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ജ്ജ്വാലയ്ക്കുണ്ടു ശിവാധരാമൃതരസം, മെയ്യില്പ്പെടും പാമ്പിനും
ചേലൊത്തോഷധിനായകന് തലയിലു, ണ്ടിന്നൊന്നു കൊണ്ടും ഭവാ-
നാലസ്യം പിണയാതെ ശങ്കര! ജയിച്ചാലും ജഗന്മണ്ഡലം!
ശ്ലോകം 550 : ചൂടില്ലാത്തോരു ഫാലം...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ചൂടീടാത്തൊരു ചൂഡം, പരമൊരു പുഴകൂടാത കോടീരഭാരം,
ഓടും മാന്പേട തേടാതൊരു കരകമലം, ചാരുതെങ്കെയിലയില്പ്പോയ്
നീടാര്ന്നീടാത നാഥം, തരുണിയൊടയുതം,ദൈവതം നൈവ ജാനേ.
ശ്ലോകം 551 : ഓമല്ക്കരങ്ങളില് മനോഹര...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമാ രാജാ
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
ശ്രീമന്മുഖത്തു മധുരദ്യുതി മന്ദഹാസം
പൂമേനിയില് പളപളപ്പിവചേര്ന്നു മിന്നും
നീ മാത്രമാണിനിയെനിയ്ക്കൊരു ബന്ധു കൃഷ്ണാ
ശ്ലോകം 552 : പട്ടിക്കു വാലും...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : ഇന്ദ്രവജ്ര/ഉപേന്ദ്രവജ്ര
കാക്കയ്ക്കു കൊക്കും പരമപ്രധാനം
ആനയ്ക്കു തുമ്പിക്കരമാണു മുഖ്യം
മനുഷ്യജാതിക്കു കുശുമ്പു മുഖ്യം.
ശ്ലോകം 553 : അങ്കത്തുങ്കലലംകളങ്കരഹിതം...
ചൊല്ലിയതു് : ജീവി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ത്തങ്കപ്പങ്കജമങ്കതന് കുളിര്മുലപ്പങ്കേരുഹത്തിങ്കലേ
തങ്കും കുങ്കുമപങ്കസങ്കലനയാലങ്കാരസങ്കാരമാ--
മങ്കം പങ്കഹരങ്കലാര്ന്നൊരുടല് മേ സങ്കേതമാം കേവലം
ശ്ലോകം 554 : തുപ്പന് നമ്പൂരിയെത്തീ...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ക്കണ്പാര്ക്കാന് - കണ്ടതാദ്യം തരുണിമണി ജലക്രീഡയാടുന്ന രംഗം;
"ഇപ്പോള് നീരാട്ടമെന്നാലിനി ബഹുസമയം ചുട്ടികുത്താനെടുക്കും,
എപ്പോള്പ്പിന്നാട്ടമാകും? ശിവശിവ! യെഴുനേറ്റീടെടാ രാമ, പോകാം".
ശ്ലോകം 555 : ഈയാശങ്ക നിനക്കു യം പ്രതി...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
പ്രേയാനാശ പെരുത്തു നിങ്കല് മരുവുന്നോയാളിഹൈവാന്തികേ
ആയാസിപ്പവനബ്ധിനന്ദിനി വശത്തായാലുമില്ലേലുമാം
ശ്രീയാലീപ്സിതനായവന് കഥമഹോ! ഭൂയാദുരാപസ്തയാ.
ശ്ലോകം 556 : ആസ്താം താവദിയം...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
നൈരുച്യം തനുശോഷണം മലമയീ ശയ്യാച സാംവത്സരീ
ഏകസ്യാപി ന ഗര്ഭഭാരഭരണക്ലേശസ്യ യസ്യാഃ ക്ഷമോ
ദാതും നിഷ്കൃതിമുന്നതോപി തനയസ്തസ്യൈ ജനന്യൈ നമഃ
ശ്ലോകം 557 : എന്നുരച്ചു പുനരുത്തരോല്കനായ്...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : രഥോദ്ധത
നിന്നുതേ സ്വയമസക്തനാകിലും
സ്യന്ദമാനവനദാരു വാരി മേല്
മന്ദമാച്ചുഴിയിലാഞ്ഞപോലവന്.
ശ്ലോകം 558 : സ്ത്രീകള്ക്കേറ്റം പടുതസഹജം...
ചൊല്ലിയതു് : ജീവി
വൃത്തം : മന്ദാക്രാന്ത
ലോകേ കാണാം; പ്രതിഭ കലരുന്നോരിലോതേണ്ടതുണ്ടോ?
ആകെത്തന്മക്കളെയിഹ കുയില്പ്പെണ്ണു താനേപറക്കാ--
റാകുന്നോളം മറുപറവയെക്കൊണ്ടു പോറ്റുന്നുവല്ലോ.
ശ്ലോകം 559 : അക്കാലം വാനവര്ക്കും...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
വായ്ക്കും മട്ടില് ഭരിച്ചോരസുരപതിബലിക്കിന്ദ്രപട്ടം കൊടുക്കാന്
എക്കാലാലായി, സാക്ഷാല് ഹരിയൊരു വടുവായ് വന്നനാ, ളന്പെഴുന്ന--
ത്തൃക്കാല് ചൂടുന്ന തൃക്കാക്കരയിലെ ഭഗവന്! ത്വല്പദം കൂപ്പിടുന്നേന്.
ശ്ലോകം 560 : എങ്ങോജസ്സുനിറഞ്ഞ...
ചൊല്ലിയതു് : ജീവി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ന്നെങ്ങോ ഹാ! വിധി വല്ല ചേര്ക്കുഴിയിലും ചേര്ക്കുന്നു രത്നങ്ങളെ;
ഇങ്ങോട്ടാസ്ഥയൊടെത്തി നോക്കിടുവതുണ്ടന്തിസ്സമീരസ്ഫുരല്--
ത്തെങ്ങോലപ്പഴുതിങ്കലൂടെ മറയാന് പോകുന്ന മാര്ത്താണ്ഡനും.
ശ്ലോകം 561 : ഇന്ദ്രനീലനിറമൊത്ത മേനിയും...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : രഥോദ്ധത
സുന്ദരോത്തരമുഖാരവിന്ദവും
കണ്കുളിര്ക്കെയടിയന്നു നിത്യവും
കാണ്മതിന്നു വരമേകണേ ഹരേ
ശ്ലോകം 562 : കാട്ടില് കൂട്ടുവിളിപ്പതാം...
ചൊല്ലിയതു് : ജീവി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
നട്ടീടുന്നതുമാം ബിസം തറയതില്, പാഴൂഴി കര്ഷിപ്പതാം,
പൊട്ടന് കാതിലുരപ്പതാം, കുരുടനെക്കണ്ണാടി കാണിപ്പതാം,
പട്ടിക്കുള്ളൊരു വാല് നിവര്ത്തിടുവതാം -- സേവിപ്പതിങ്ങജ്ഞരെ.
ശ്ലോകം 563 : പാര്ക്കുന്നതായ ഭവനം...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
പ്രാണന് കളഞ്ഞു കരുതും ധന, മെന്തിനേറേ
താന്തന്നെയെന്നു പലനാളുരുവിട്ട ദേഹം--
പോലും വിഭിന്ന,മൊരു നശ്വര വസ്തു മാത്രം!
ശ്ലോകം 564 : തീഹാറിലെജ്ജയിലില്...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
ബീഹാറിലാണു കഴിയാന് വിധിയെങ്കിലാകാം
ആഹന്ത ചീര്ത്ത രസശൂന്യത തന്നെയോതും
ദ്രോഹം നിറുത്തുവതിനായി നമസ്കരിക്കാം.
ശ്ലോകം 565 : അകണ്ഠേ കളങ്കാത്...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ഭുജംഗപ്രയാതം
ദപാണൌ കപാലാദഫാലേ ന ലാക്ഷാത്
അമൌലൌ ശശാങ്കാദവാമേ കളത്രാ--
ദഹം ദേവമന്യം ന മന്യേ ന മന്യേ
ശ്ലോകം 566 : അടുത്ത ദിവസം രവി...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : ഷംഭുനടനം
ന്നിടും, തടവു വിട്ടിടുവ"നെന്ന നിനവൊത്തളിയിരുന്നൊരരവിന്ദമുകുളം
അടുത്തനിമിഷത്തില് നളിനീതടമണഞ്ഞ മദയാന ജലകേളി കഴിയെ--
പ്പറിച്ചു രസമായ് ഭുവിയെറിഞ്ഞു -- വിധിനിശ്ചയമറിഞ്ഞിടുവതാരുലകിതില്?
ശ്ലോകം 567 : അഹിസാരമസാരം...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : തോടകം
തരസാ സരസാദപസാരയിതും
ഉരുസാരരസാദഥ സാനുചരം
മനസാ വ്യവസായമസാവകൃഥാഃ
ശ്ലോകം 568 : ഉലകങ്ങളെയുള്ളില്...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : തോടകം
വലുതായൊരു മെയ്യല ചേര്ത്തു തുലോം
ഒലി പൂണ്ടൊരു നൂറു ധനുസ്സകലം
ജലമഗ്നമതായ് കര രണ്ടുമഹോ!
ശ്ലോകം 569 : ഒരിടത്തൊരിടത്തൊരു...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : തോടകം
അവനോതിയ കിസ്സകളാര്ക്കറിയാം?
പുഴുവും പഴുതാരയുമീശ്വരനും
കലരുന്നൊരു വാങ്മയമെന്തു രസം!
ശ്ലോകം 570 : പുതുനല്ത്തളിര് തോറ്റൊരു...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : തോടകം
ത്തതിലന്നഴകോടു കരേറിയ നീ
അതിഭീകരമോളമുയര്ത്തിയുടന്
കുതികൊണ്ടു കലക്കിമറിച്ചു കയം.
ശ്ലോകം 571 : ആഴിവര്ണ്ണചരിതം...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : കുസുമമഞ്ജരി
നേകി ഭാഗവതമന്പില് തന് മരുമകന്നു മാതുലനൊരാള് പുരാ
കാലമൊട്ടു കഴിയേ,യനന്തരവനോടു, "മോഹമിനിയെന്തെടോ?"
ഹന്ത! "മാമനുടെ നിഗ്രഹം", വിരുതനോതി, ഞെട്ടിയിതു കാര്ണവര്.
ശ്ലോകം 572 : കരുതുവതിഹ ചെയ്യവയ്യ...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : പുഷ്പിതാഗ്ര
വരുതി ലഭിച്ചതില് നിന്നിടാ വിചാരം
പരമഹിതമറിഞ്ഞുകൂട,യായു--
സ്ഥിരതയുമി,ല്ലതി നിന്ദ്യമീ നരത്വം
ശ്ലോകം 573 : പഴകിയ തരുവല്ലി...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : അപര
പുഴയൊഴുകും വഴി വേറെയാക്കിടാം
കഴിയുമിവ - മനസ്വിമാര് മന-
സ്സൊഴിവതശക്യമൊരാളിലൂന്നിയാല്
ശ്ലോകം 574 : കൊണ്ടല്വേണിയൊരു...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : കുസുമമഞ്ജരി
കൊണ്ടു ദര്ഭമുന കാലിലെന്നു വെറുതെ നടിച്ചു നിലകൊണ്ടുതേ
കണ്ഠവും ബത തിരിച്ചുനോക്കിയവള് വല്ക്കലാഞ്ചലമിലച്ചിലില്-
ക്കൊണ്ടുടക്കുമൊരു മട്ടു കാട്ടി വിടുവിച്ചിടുന്ന കപടത്തൊടേ
ശ്ലോകം 575 : കണ്ട ദിക്കുകളിലൊക്കെനിന്നു...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : കുസുമമഞ്ജരി
കുണ്ഠരായ നിജയാത്രികള്ക്കധികമിണ്ടലേറ്റിയഴലേകിയും
കണ്ടമാനമവരിട്ടിടുന്ന ചവറൊക്കെ നാട്ടില് വിതറീട്ടുമേ
കണ്ടിടാം റെയിലു വേഗമായ്ക്കുറവു, മെല്ലെയേറെയിവിടോടിടും.
ശ്ലോകം 576 : കേളിഭേദപരിലാളിതാഭി...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : കുസുമമഞ്ജരി
സ്വൈരമീശ നനു സൂരജാപയസി ചാരു നാമ വിഹൃതിം വ്യധാഃ
കാനനേപി ച വിസാരിശീതളകിശോരമാരുതമനോഹരേ
സൂനസൌരഭമയേ വിലേസിഥ വിലാസിനീശതവിമോഹനം
ശ്ലോകം 577 : കാലകാലനുടെ കായമെന്...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : കുസുമമഞ്ജരി
കാലമില്ല കമലാക്ഷിമാരുടെ കടാക്ഷശൃംഖലകളേല്ക്കയാല്
കാലമങ്ങറുതി വന്നിടുമ്പൊഴുതു കാലനും വരവതുണ്ടു പോല്
കാളവാഹന, കടാക്ഷമേകിടുക കാളകണ്ഠ കരുണാനിധേ.
ശ്ലോകം 578 : കാണാമങ്ങോട്ടു ചെന്നാല്...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
കാണാം പൊക്കത്തില് ചുറ്റും മതിലുകളരികെ ഗോപുരം നാടശാല
കാണാം ചുറ്റമ്പലങ്ങള് അതിനുടെ നടുവില് മണ്ഡപം നല്ല ശ്രീകോല്
കാണാമുള്ളില് പ്രതിഷ്ഠ മണിമയഭഗവാന് തേവരാം രാമചന്ദ്രന്
ശ്ലോകം 579 : കണ്ടന്നേ കട്ടു നീയെന്...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ക്കണ്ടുള്ളോനെക്കടക്കണ്കടുതരവികടച്ചങ്ങലയ്ക്കിട്ടു പൂട്ടി;
കണ്ടിക്കാര്കേശി! പിന്നീടിത മദനമഹാരാജനേല്പ്പിച്ചു; കഷ്ടേ!
കണ്ടും കേട്ടിട്ടുമില്ലീവക; തലയിലെഴുത്തോര്ക്കിലിന്നാര്ക്കു മായ്ക്കാം?
ശ്ലോകം 580 : കേറാനെന്തേ മടിക്കുന്നതു...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ചേറാണിങ്ങൂന്നി വെച്ചീടുകിലടിവഴുതിത്തെറ്റി വീണേക്കുമെന്നോ?
കൂറാളും നീ വിചാരിക്കുകിലിഹ ചളി കൊണ്ടുള്ള കേടാകമാനം
മാറാനുണ്ടോ പ്രയാസം? മകുടജിതലസത്കോടിസൂര്യപ്രകാശേ!
ശ്ലോകം 581 : കാളിന്ദീനദിയിങ്കലന്നു...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ക്കാളിപ്പെണ്ണു സലീലമത്തരണിയില്ത്തൃക്കാലണയ്ക്കാകിലോ
കേളിപ്പെട്ട പരാശരന്നഭിനവദ്വീപില് പ്രകാശോദയം
മേളിയ്ക്കും ഭുവനൈകവന്ദ്യതനയന് സഞ്ജാതനായീടുമോ?
ശ്ലോകം 582 : കുട്ടിക്കാലമതെത്ര...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
പെട്ടിട്ടുള്ള ദിനം ചുരുങ്ങു, മൊരുമിച്ചല്ലാതെയില്ലൊന്നുമേ
കിട്ടില്ലൊട്ടിടയിപ്പൊഴസ്സുഭഗനെക്കാണാനുമെന്നായി - പാര്-
ത്തട്ടില് ദുഃസ്ഥിതിഹേതുവിങ്ങു ഹതമാമീ യൌവനം താനഹോ!
ശ്ലോകം 583 : കാലാരാതി കനിഞ്ഞിടുന്നതുവരെ...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ക്കോലം പാതി പകുത്തെടുത്തൊരു കുളുര്ക്കുന്നിന്റെ കുഞ്ഞോമനേ!
കാലന് വന്നു കയര്ത്തുനിന്നു കയറെന് കാലില് കടന്നിട്ടിടും-
കാലത്താക്കഴുവേറിതന് കഥ കഴിക്കേണം മിഴിക്കോണിനാല്
ശ്ലോകം 584 : കൊണ്ടല്ക്കാറണി കൊണ്ടു...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ക്കൊണ്ടിക്കാടു കറുത്തിടു, ന്നിരവിലിക്കണ്ണന്നുമുണ്ടിണ്ടല് കേള്;
കൊണ്ടാക്കീടു ഗൃഹത്തിലിന്നിവനെ നീ" യെന്നുള്ള നന്ദോദിതം
കൊണ്ടാടീട്ടഥ രാധയെപ്പഥി രസിപ്പിച്ചോരു കൃഷ്ണന് തുണ.
ശ്ലോകം 585 : കാക്കലും ചിലര് തലൈക്കലും...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : കുസുമമഞ്ജരി
കാക്കുമോ മരണകാലമെന്നുടലിതാര്ക്കുവേണ്ടുവതു കശ്മലം?
കാക്ക നാ നരി വലിയ്ക്കയോ പുഴുവരിയ്ക്കയോ ചുടുകയോ ദൃഢം?
കാക്ക കാക്കലുടനാക്കി മൂക്കുതലെ മേവുമെന് ജനനിയാശ്രയം
ശ്ലോകം 586 : കാന്തന്മാരൊത്തു, കാല്ത്താര്...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ക്കാന്തിപ്പിട്ടുള്ള കൊങ്കക്കുട, മഴകു കലര്ന്നാടിടും കമ്രഹാരം,
കാന്തത്തിങ്കള്പ്രഭാസ്യം, കളിയുടയ കയല്ക്കണ്ണു, കാര്കൂന്തലേവം
കാന്ത്യാ കല്യാണിമാര് കൈവിശറിയൊടവിടെദ്ദേവസേവയ്ക്കു കൂടും.
ശ്ലോകം 587 : കണ്ടാല് കാളിന്ദിനീരിന്...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ണ്ടുണ്ടല്ലോ നിന്റെ നാളോദരമതിലഗജേ ബുദ്ധിമാന്മാര്ക്കതോര്ക്കില്
കുണ്ഠിച്ചേറ്റം ഞെരുങ്ങും കുചഗിരികളിടയ്ക്കുള്ള സൂക്ഷ്മാന്തരീക്ഷം
തെണ്ടും ദിക്കറ്റു നാഭീഗുഹയില് വരികയാണെന്നു തോന്നീടുമാര്യേ.
ശ്ലോകം 588 : ക്രീഡിച്ചും കീരവാണീ...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
മേടിച്ചും, കട്ടശിച്ചും, പ്രണതരിലലിവിന് നീര് തുളിച്ചും, തുണച്ചും,
കൂടിച്ചും പാണ്ഡവര്ക്കുന്നതി, കുരുനിരയെത്തക്കമോര്ത്തങ്ങു കുണ്ടില്--
ച്ചാടിച്ചും വാണ ഗോപീജനസുകൃതസുഖക്കാതലേ, കൈതൊഴുന്നേന്!
ശ്ലോകം 589 : കാലം മാറിക്കഴിഞ്ഞൂ...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ക്കാലത്തെക്കാവ്യമാകും കഥകളെഴുതണം, നോവലായാല് വിശേഷം!"
കാലംപോല് ചൊല്ലിടുന്നൂ പലരുമിതുവിധം, പത്നിയും, കാലമാണി--
ക്കോലം കെട്ടിച്ചിടുന്നൂ കുശവനതു തിരുത്തീടുവാനാകുമെന്നോ?
ശ്ലോകം 590 : കാലന് കാളായസാത്യുത്ക്കട...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
കോലം കോലുന്ന കൂട്ടാളികളൊടുമൊരുമിച്ചാര്ത്തടുത്തെത്തിടുമ്പോള്
കാലച്ചെന്തീക്കനല്ച്ചാര്ത്തെതിര്മുനയൊടു നിന് കൈത്തലത്തില്ത്തിളങ്ങും
ശൂലം താനാണു മാഹേശ്വരി, ശരണമെനിക്കാ ഭയപ്പാടൊഴിക്കാന്.
ശ്ലോകം 591 : കുത്തും തല്ലുമസഹ്യ...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
നെത്തും മുമ്പെയൊരിക്കലും സഖി കടന്നുണ്ടീടുമാറില്ലനീ
കത്തും വന് പശി വാച്ചു വാച്ചു വയര് കാഞ്ഞാലും നിനക്കെന്നൊട--
ന്നൊത്തുണ്ടേ മതിയാവു തുല്യസുഖദുഃഖം താന് സുഹൃജ്ജീവിതം
ശ്ലോകം 592 : കാളാംഭോധരപാളി താളി...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ക്കാലംബായ മുഖാവലോകസമയേ നെയ് വെയ്ക്കുമിച്ചന്ദ്രമാഃ
കോലത്താര്ചരഭൂമിപാലകനകക്കുംഭം തൊഴും പോര്മുലയ്--
ക്കോലക്കത്തൊടു നിന്നെ വാഴ്ത്തുമതിനാന്റാമല്ല കൌണോത്തരേ!
ശ്ലോകം 593 : കിടക്കുന്ന നായയ്...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : ഭുജംഗപ്രയാതം
ക്കടക്കൊല്ല ചാടിപ്പിടിക്കും കടിക്കും
പിടിക്കാന് വരുന്നോരു നായെക്കുടയ്ക്ക-
ങ്ങടിക്കൊല്ല ചുമ്മാ കുടക്കാലൊടിക്കും.
ശ്ലോകം 594 : പവനതനയചേതഃ...
ചൊല്ലിയതു് : എം. ബി. സുനില് കുമാര്
വൃത്തം : മാലിനി
രനുദിനമനുഭാവ്യം ശ്രീപതിം ശ്യാമളാംഗം
ദിനകരകുലദീപം ജാനകീഭാഗ്യരാശീം
കരധൃതശരചാപം നൌമി വില്വാദൃനാഥം.
ശ്ലോകം 595 : ദൃഷ്ട്വാ തമാലോകം...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : ഇന്ദ്രവജ്ര
ജുഷ്ടസ്സഗര്ഭ്യൈഃ പ്രയതഃ പ്രണമ്യ
പൃഷ്ടോമനാ വാര്ത്തമജാതശത്രുര്-
ഹൃഷ്ടസ്തമാചഷ്ട ഗിരം ഗരിഷ്ഠാം.
ശ്ലോകം 596 : പൊയ്യല്ലേ തീയില് നില്ക്കാം...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
അയ്യാണ്ടൂണൂം ത്യജിക്കാമമൃത കിരണനെക്കയ്യിലാക്കിപ്പൊടിക്കാം
ചെയ്യാം ഞാന് രാജസൂയം, അമൃതമരപുരേ ചെന്നുകൊണ്ടിങ്ങു പോരാം
മയ്യേലും കണ്ണിയാളേ, തവ വിരഹമെനിക്കാവതല്ലേ പൊറുപ്പാന്
ശ്ലോകം 597 : ചാണത്തിന് നിറമായ്...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ചേണാര്ന്നീടിന തൊപ്പിയും കരമതില് ദണ്ഡും ധരിച്ചങ്ങനേ
ആണത്തം പലതും പറഞ്ഞു വെറുതേ ചുറ്റുന്ന പോലീസുകാ-
രാണിദ്ദിക്കതിലേറ്റമുള്ളതവരെക്കൊണ്ടേതുമുണ്ടോ ഗുണം?
ശ്ലോകം 598 : അജാമിളോ നാമ...
ചൊല്ലിയതു് : എം. ബി. സുനില് കുമാര്
വൃത്തം : വംശസ്ഥം
ചരന് വിഭോ ധര്മപഥാന് ഗൃഹാശ്രമീ
ഗുരോര്ഗിരാ കാനനമേത്യ ദൃഷ്ടവാന്
സുദൃഷ്ടശീലാം കുലടാം മദാകുലാം
ശ്ലോകം 599 : ഗജാനനം ഭൂത...
ചൊല്ലിയതു് : ജീവി
വൃത്തം : വംശസ്ഥം
കപിത്ഥജംബൂഫലസാരഭക്ഷിതം
ഉമാസുതം ശോകവിനാശകാരണം
നമാമി വിഘ്നേശ്വരപാദപങ്കജം
ശ്ലോകം 600 : ഉല്ലാസമുള്ക്കൊണ്ട്...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : ഇന്ദ്രവജ്ര/ഉപേന്ദ്രവജ്ര
മൊരോമനപ്പൈങ്കിളി നമ്മെ നോക്കി
ചെവിക്കുരുന്നില് തെളിതേന് തളിയ്ക്കും
സ്വാതന്ത്ര്യ സംഗീതമുയര്ത്തിടുന്നു
ശ്ലോകം 601 : ചൊല്ലാനുറച്ച തറവാടുകള്...
ചൊല്ലിയതു് : ജീവി
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
യില്ലിന്നുയര്ന്ന പണിയുള്ളവരേറെ നമ്മില്
മെല്ലെന്നു താഴുമുയരാനിനിയൊന്നുരണ്ടാള്
വല്ലോരുമോര്ക്കില് - വലുതാം സമുദായമല്ലേ?
ശ്ലോകം 602 : മേളം ഗഭീരമതിനില്ലൊരു...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
ചോദിച്ചൊരാളൊടൊരുവന് തലയാട്ടി നില്ക്കേ;
"ഇച്ചെണ്ടതന്റെയതിദുസ്സഹമൊച്ചമൂലം
കേള്ക്കാനൊരിറ്റു കഴിവില്ല" പറഞ്ഞിതന്യന്.
ശ്ലോകം 603 : ഇന്നോ വാ നാളെയോ മട്ടിനി...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
വന്നീടും നാളിലോര്ത്താലിതിനൊരു കഴിവില്ലെന്നു ചിത്തേ നിനപ്പിന്;
മുന്നേ താന് പദ്മനാഭന് ചരണനളിനമിങ്ങുള്ളിലാക്കീട്ടു നിത്യാ-
നന്ദ! ശ്രീകൃഷ്ണ! നാരായണ! വരദ! രമേശേതി കീര്ത്തിച്ചുകൊള്വിന്.
ശ്ലോകം 604 : മണ്ണും പെണ്ണും കൊതിക്കും...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
പ്പെണ്ണിന് നീലക്കടക്കണ്മുന പതിയുവതിന്നാശയാലെത്തി നോക്കും,
ഉണ്ണാനുണ്ടെങ്കിലില്ലാത്തൊരു നില നിരുപിച്ചുള്ളുരുക്കും, നൃജന്മം
കണ്ണാ, ഞാന് പാഴിലാക്കിത്തുലയുവതിനു മുമ്പെന്നെ രക്ഷിക്ക വേഗം!
ശ്ലോകം 605 : ഉലകിനുപകരിക്കും...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : പുഷ്പിതാഗ്ര
പലരുളവാകിന ഭാസ്കരാന്വയത്തില്
ഖലനൊരു നൃപനുത്ഭവിച്ചു പണ്ടാ-
ക്കലശപയോധിയില് വന്വിഷം കണക്കേ.
ശ്ലോകം 606 : ഖാദിക്കുപ്പായമിട്ടും...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : സ്രഗ്ദ്ധര
ചോദിക്കേ വോട്ടിനേറ്റം വിനയവുമെതിരായുള്ളിലുള്ളോരു ഭാവം
മോദം വേണ്ടത്ര ദാസപ്രഭൃതിയിലരുളാന് വ്യഗ്രമായുള്ള ചിത്തം
സ്വേദം തീണ്ടാത്ത ഫാലം സതതമിതുവിധം ഭാവയേ നേതൃരൂപം.
ശ്ലോകം 607 : മണ്പാത്രമെന്നല്ല...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമാ രാജാ
വൃത്തം : ഇന്ദ്രവജ്ര
പൊന്പാത്രമിപ്പോളുടയുന്നതെല്ലാം
സമ്പല്ക്ഷയേ സങ്കടമെന്നതോര്ത്താല്
സമ്പന്നനും നിര്ദ്ധനനും സമാനം
ശ്ലോകം 608 : സുഖത്തിലുണ്ടാം സഖി...
ചൊല്ലിയതു് : രാജേഷ് ആര്. വര്മ്മ
വൃത്തം : ഇന്ദ്രവജ്ര/ഉപേന്ദ്രവജ്ര
ദുഃഖം വരുമ്പോള് പുനരാരുമില്ല;
ഖഗങ്ങള് മാവില് പെരുകും വസന്തേ,
വരാ ശരത്തിങ്കലതൊന്നുപോലും.
ശ്ലോകം 609 : ഖരകരനകലത്തായ്...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : മാലിനി
നിര കരിമുകില് മദ്ധ്യം തന്നിലെല്ലാം മറഞ്ഞൂ
ഇരുളില് മുഴുകി പാരം പാരു മിന്നാമിനുങ്ങേ
ത്വരിതമിനി മിനുങ്ങൂ തെറ്റിയാല് ചെറ്റു പറ്റാ
ശ്ലോകം 610 : ഇക്കാലമിന്ദുമുഖിമാര്...
ചൊല്ലിയതു് : ശ്രീധരന് കര്ത്താ
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
വക്കാണമാര്ന്നു മരുവുന്നു, തദേതദാസ്താം;
ഇക്കാവുപണ്ഡിത പരം മകരന്ദധാരാ-
ധിക്കാരിവാങ്മധുരിമാധുരി മാനനീയാ.
ശ്ലോകം 611 : ഇല്ല നിങ്ങളെ നനച്ചിടാതെ...
ചൊല്ലിയതു് : ജ്യോതിര്മയി
വൃത്തം : കുസുമമഞ്ജരി
പല്ലവം തൊടുവതില്ലയേവളതണിഞ്ഞിടാന് കൊതിയിരിയ്ക്കിലും,
നല്ലൊരുത്സവമെവള്ക്കു നിങ്ങളുടെയാദ്യമായ കുസുമോദ്ഗമം,
വല്ലഭന്റെ ഗൃഹമശ്ശകുന്തള ഗമിച്ചിടുന്നു വിട നല്കുവിന്!
ശ്ലോകം 612 : നിത്യം തെണ്ടുവതെത്ര...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
"മേറ്റ്ന്തുണ്ടൊരു മാര്ഗ്ഗ"മെന്നു കളിയായ് ചോദിച്ചുപോലീശ്വരന്,
പെട്ടെന്നോതിയൊരാറു ജോലികള് മുറയ്ക്കോരോന്നുമോരോ മുഖം:
"നൃത്തം, യുദ്ധ, മുടുക്കുകൊട്ടു, കഥനം, നീര്സേചനം, ശിക്ഷണം!"
ശ്ലോകം 613 : പ്രാലേയാമലമാത്മദീധിതി...
ചൊല്ലിയതു് : വിശ്വപ്രഭ
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
മുക്താജാലവിരാജിരൂപ്യവിലസദ്വേഷാംബരാലംകൃതം
ഭാസ്വത്കൈരവചാരുബാഹുമമലക്ഷൌമാവദാതം പരം
വന്ദേ സോമമരാളനീലവിലസത് കേശം മനോനന്ദനം.
ശ്ലോകം 614 : ഭീ വിട്ടു കൂന്തല് വല...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : വസന്തതിലകം
ഭ്രൂ വി, ല്ലപാംഗവിശിഖം, മുഖചന്ദ്രഹാസം,
ഈ വിശ്രുതായുധഗണം കലരും വധുക്കള്
ഭാവിപ്പു തത്ര യുവഹൃന്മൃഗയാവിനോദം.
ശ്ലോകം 615 : ഇല്ലം കത്തി നശിച്ചു...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
കൊല്ലപ്പെട്ടിതു തീകെടുത്തുമളവില് കൂപത്തില് വീണുണ്ണിയും,
ഇല്ലല്ലോ വരുവാനിതില് പരമെനിക്കിന്നൊന്നു,മെന്താകിലും
ചെല്ലപ്പെട്ടി തുറന്നിരുന്നിനി മുറുക്കട്ടേ മുറയ്ക്കൊന്നു ഞാന്!
ശ്ലോകം 616 : ഇല്ലാ ജീവിതമേറെയെങ്കില്...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ങ്കല്ലാണെന്ന വിധം യുഗാവധി കിടന്നാലെന്തു നിശ്ചേഷ്ടമായ്
എല്ലാ ദിക്കിലുമാത്മസൌരഭമിണക്കിക്കൊണ്ടുറങ്ങാതുയര്-
ന്നുല്ലാസം പകരുന്ന മുല്ലയൊരുനാള് വാണാലുമേ ധന്യയാം.
ശ്ലോകം 617 : എന്മുറ്റത്തു തഴച്ചിടുന്നു...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
കര്മ്മൂസും പുഴുതിന്നിടുന്ന പനിനീര്ച്ചെണ്ടും കുറെച്ചീരയും;
അമ്മട്ടെന് കവിതാങ്കണത്തിലവതന് സാമാന്യബിംബങ്ങളെ-
ച്ചെമ്മേ നട്ടുനനച്ചു നോക്കി വളരാന് കൂട്ടാക്കിയില്ലേതുമെ!
ശ്ലോകം 618 : ആറില്ലേ മുഖമാത്മജന്നു...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
പ്പാറില്ലെന്മക"നെന്നുരച്ചു ഭഗവാനൂറിച്ചിരിച്ചീടവേ
"ആറില്ക്കൂറു പെരുത്തൊരാളുടെ മകന്നാറായി മോ"റെന്നു തീ
പാറും നേത്രമൊടംബ ശംഭു വിളറും മാറോതിനാളുത്തരം.
ശ്ലോകം 619 : ആനാലും വരവല്ലവാ...
ചൊല്ലിയതു് : ബാലേന്ദു
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ത്യാനന്ദത്തൊടനര്ത്ഥവും പുണരുവോന് വാഗര്ത്ഥവിജ്ഞന് ഭവാന്;
ആരങ്ങെന്നറിയാത്തവര്ക്കുമറിയാം നേരൊന്നു സാമാന്യന-
ല്ലാള് സാധാരണ വാര്യരാകില് വരുമോ ശത്രുക്കളിത്രക്കു മേല്?!.
ശ്ലോകം 620 : ആരക്ഷീണതപസ്യയാല്...
ചൊല്ലിയതു് : ഉമേഷ് നായര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
സാരം ചിപ്പിയില് മുത്തുപോ, ലസുലഭാനന്ദാഭമാക്കുന്നുവോ,
ആരാല് കേരളനാടു മന്നിലഭിമാനാഗാരമാകുന്നുവോ,
ആ രാഗാങ്കണരാജപൂജിതമഹാഗന്ധര്വ്വ, തേ സ്വാഗതം!
ശ്ലോകം 621 : അഥ പ്രജാനാമധിപഃ...
ചൊല്ലിയതു് : എം. ബി. സുനില് കുമാര്
വൃത്തം : ഇന്ദ്രവജ്ര/ഉപേന്ദ്രവജ്ര
ജായപ്രതിഗ്രാഹിതഗന്ധമാല്യാം
വനായ പീതപ്രതിബദ്ധവത്സാം
യശോധനോ ധേനുമൃഷേര്മുമോച
ശ്ലോകം 622 : വള്ളിപോലെ മൃദുവാം...
ചൊല്ലിയതു് : ജീവി
വൃത്തം : സ്വാഗത
തുള്ളി, മേനി തളരും മിശിഹായെ
ഉള്ളിലാര്ദ്രത നശിച്ചരിവൃന്ദം
തള്ളി, മാലുയരുമാറു നയിച്ചു.
ശ്ലോകം 623 : ഉണ്ടാവാമൊരുപാടുമാറ്റം...
ചൊല്ലിയതു് : ഹരിദാസ് മംഗലപ്പള്ളി
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
രണ്ടാവാമിരുപേരുമങ്ങിനെ മറന്നേയ്ക്കാം കുറേ ചെല്ലുകില്
മിണ്ടാതെന് പ്രിയതോഴി നീ പിറകില് വന്നന്നാദ്യമായോമന
ച്ചുണ്ടാലേകിയ ചുംബനോത്പുളകമോ മായാ മരിപ്പോളവും
ശ്ലോകം 624 : മാതംഗാനനമംബ്ജവാസ...
ചൊല്ലിയതു് : എം. ബി. സുനില് കുമാര്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
വ്യാസം, പാണിനി ഗര്ഗനാരദ കണാദാദ്യാന് മുനീന്ദ്രാന് ബുധാന്,
ദുര്ഗാം ചൈവ മൃദംഗശെയിലനിലയാം ശ്രീപോര്ക്കലീമിഷ്ടദാം
ഭക്ത്യാ നിത്യമുപാസ്മഹേ സപദി നഃ കുര്വന്ത്വമീ മംഗളം
ശ്ലോകം 625 : ദേവാനാം പ്രിയനാണു ഞാന്...
ചൊല്ലിയതു് : ഋഷി കപ്ലിങ്ങാടു്
വൃത്തം : ശാര്ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം
ശ്രീവാഴും കടമാണു തേ പുര, മെനിക്കിങ്ങുള്ളതെല്ലാം കടം!
ഭൂവാനോര്വരനാം ഭവാനു പടയുണ്ടൂണിന്നെനിക്കിശ്ശിവന്-
കോവില്പെട്ടൊരുണക്കലാണു പട! ഞാനങ്ങയ്ക്കു തുല്യന്, പരന്!